Özel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde Çalışan Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik Düzeyleri ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesi

dc.contributor.authorYavuz, Mehmet
dc.date.accessioned2024-06-12T10:04:39Z
dc.date.available2024-06-12T10:04:39Z
dc.date.issued2019
dc.departmentTrakya Üniversitesien_US
dc.description.abstractBu araştırmada Özel Eğitim ve Rehabilitasyon merkezlerinde (ÖERM) çalışan öğretmenlerin mesleki tükenmişlik ile yaşama doyum düzeyleri çeşitli değişkenler açısından incelenmesi ve mesleki tükenmişlik ile yaşama doyum arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçlanmıştır. Araştırmada genel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmaya Edirne ve İstanbul illerinde toplam 175 öğretmen katılmıştır. Araştırmada verilerin toplanması için Kaner, Şekercioğlu ve Yellice (2008) tarafından geliştirilmiş Öğretmen Mesleki Tükenmişlik ölçeği ve Diener, Emmons, Larsen ve Griffin (1985) tarafından geliştirilmiş, Dağlı ve Baysal (2016) tarafından Türkçeye uyarlanan yaşam doyumu ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi için T-Testi ve Pearson Korelasyon analizi uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre ÖERM’lerde çalışan öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeyleri yüksek olduğu gözlenmiştir. Öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeyleri cinsiyet desiğkeni açısından, kadın öğretmenlerin, is arkadaşlarında destek görenlerin ve yöneticlerden destek gören öğretmenlerde daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Aldığı ücretten memnun olma değişkeni açısından, aldığı ücrettten memnun olan ve olmayan öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeylerinde bir fark gözlenmemiştir. Ancak fiziksel ve duygusal tükenmişlik alt boyutunda aldığı ücretten memnun olan öğretmenlerin mesleki tükenmişlik dzüeylerinin daha yüksek olduğu gözlenmiştir. Öğretmenlerin yaşam doyum düzeylerinin orta düzeyde olduğu gözlenmiştir. Öğretmenlerin yaşam doyum düzeyleri cinsiyet değişkeni açısından kadın öğretmenlerden yana, aldığı ücretten memnun olan öğretmenlerden yana, iş arkadaşlarından destek gören öğretmenlerde daha yüksek düzeyde gözlenmiştir. Özel Eğitim ve Rehabilitasyon merkezlerinde (ÖERM) çalışan öğretmenlerin mesleki tükenmişlik düzeyleri ile yaşam doyumları arasında negatif yönlü ilişki gözlenmiştir.en_US
dc.identifier.doi10.26466/opus.601008
dc.identifier.endpage556en_US
dc.identifier.issn2528-9527
dc.identifier.issn2528-9535
dc.identifier.issue19en_US
dc.identifier.startpage525en_US
dc.identifier.trdizinid385506en_US]
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.26466/opus.601008
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/385506
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.14551/12956
dc.identifier.volume13en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofOPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleÖzel Eğitim ve Rehabilitasyon Merkezlerinde Çalışan Öğretmenlerin Mesleki Tükenmişlik Düzeyleri ve Yaşam Doyumlarının İncelenmesien_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar