Doksorubisine bağlı ekstravazasyon hasarında pentoksifilinin etkisi
dc.contributor.author | Karasoy, Ayşin Yeşlada | |
dc.contributor.author | Kıyak, Medeni Volkan | |
dc.contributor.author | Yenidünya, Mehmet Oğuz | |
dc.contributor.author | Puyan, Fulya Öz | |
dc.date.accessioned | 2024-06-12T10:15:48Z | |
dc.date.available | 2024-06-12T10:15:48Z | |
dc.date.issued | 2012 | |
dc.department | Trakya Üniversitesi | en_US |
dc.description.abstract | Giriş ve Amaç: Ekstravazasyon yaralanması, damar dışına kaçan farmakolojik veya fizyolojik olmayan ajanların doku yıkımı yapması ile karakterize bir durumdur. Kemoterapötik olarak sıkça kullanılan doksorubisinin ekstravazasyonu sonucu gelişen tam kat cilt nekrozu kanser hastalarının önemli bir morbidite kaynağıdır. Bu ilerleyici doku nekrozu ağrı, ülserasyon, şekil ve fonksiyon bozukluğuna neden olan doku kaybına yol açabilir. Bu yaralanmalarda çeşitli tedavi seçenekleri önerilmesine rağmen, bu gibi lezyonların tedavisi hakkında fikir birliği sağlanmamıştır. Bu çalışmanın amacı sıçan ekstravazasyon modelinde pentoksifilinin etkisini ve kullanım zamanıyla etkinlik ilişkisini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Ağırlıkları 300-350 gr olan 30 adet Wistar-Albino sıçanların tümüne 1 mg doksorubisin, 1cc izotonik içinde intradermal olarak enjekte edildi. Hayvanlar 3 gruba ayrılarak 50mg/kg/gün pentoksifilin intraperitoneal olarak günde iki kez (12 saat ara ile) uygulandı. Gruplar sırayla: Grup 1: hasar ile aynı gün tedaviye başlandı (n=10), Grup2: hasardan sonraki gün tedaviye başlandı (n=10), Grup 3: kontrol grubu (sadece serum fizyolojik verildi). Yaralanmadan 7, 10, 12 ve 15 gün sonra enjeksiyon yerinde ülser boyutu görüntü analiz programı yöntemi ile ölçüldü. Biyopsi materyali tüm nekrotik dokuları ve çevresindeki sağlıklı dokuyu içerecek şekilde elde edildi. Bulgular: Grup 1 ve 2‘deki nekroz boyutları, grup 3 (kontrol grubu) ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark saptandı (p<0,01). Grup 1 nekroz alanı grup 2 ile benzerdi, iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Bu veriler sıçanlarda doksorubisin ile gerçekleştirilen ekstravazasyon hasarının azaltılmasında pentoksifilinin hasardan hemen sonra ya da 1 gün sonra kullanılması anlamlı fark olmadığından yaralanmanın süresi ne olursa olsun kullanılmasının yararlı olduğunu göstermektedir. | en_US |
dc.identifier.endpage | 7 | en_US |
dc.identifier.issn | 1302-7123 | |
dc.identifier.issn | 1308-5123 | |
dc.identifier.issue | 1 | en_US |
dc.identifier.startpage | 1 | en_US |
dc.identifier.trdizinid | 137418 | en_US] |
dc.identifier.uri | https://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/137418 | |
dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.14551/14855 | |
dc.identifier.volume | 46 | en_US |
dc.indekslendigikaynak | TR-Dizin | en_US |
dc.language.iso | tr | en_US |
dc.relation.ispartof | Şişli Etfal Hastanesi Tıp Bülteni | en_US |
dc.relation.publicationcategory | Makale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanı | en_US |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
dc.title | Doksorubisine bağlı ekstravazasyon hasarında pentoksifilinin etkisi | en_US |
dc.type | Article | en_US |