Beş yıllık perkutan böbrek biopsilerimizin klinikopatolojik açıdan değerlendirilmesi

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorBayrak, Alper
dc.contributor.authorÖzgümüş, Toluy
dc.contributor.authorKahraman, Müjdat
dc.contributor.authorTürkmen, Funda
dc.contributor.authorErişkon, Emre
dc.contributor.authorGumrukcu, Gulistan
dc.contributor.authorSevinç, Can
dc.date.accessioned2024-06-12T10:15:57Z
dc.date.available2024-06-12T10:15:57Z
dc.date.issued2011
dc.departmentTrakya Üniversitesien_US
dc.description.abstractBöbrek biyopsileri renal parankimal hastalıkların tanısının konmasında altın standart olarak kullanılan bir yöntemdir. Hastalığın prognozunun belirlenmesinde ve doğru tedavinin seçimi için gereklidir. Bu çalışmada böbrek biyopsisi sonuçlarımızın klinikopatolojik açıdan de¤erlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 2004-2009 yılları arasında 2. ve 5. dahiliye kliniklerinde yapılmış olan 140 adet nativ böbrek biyopsileri retrospektrif olarak değerlendirilmiştir. Biyopsiler USG eşitliğinde otomatik biyopsi iğneleri kullanılarak yapılmıştır. Işık mikroskop inceleme için hematoksilen eozin (HE), periodic-acid-schiff (PAS), periodic-acid-silver-metanamin (PAS-M), Mason trikrom, kristal viole ve Kongo kırmızısı boyaları kullanılmış, immün floresan inceleme için IgA, IgG, IgM, C3 ve fibrinojen antikorları ile direk immün floresan yöntemle boyanmıştır. Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 43.2±17.1 olup, 81’i (%58.7) erkek,57’si (%41.3) kadındı. Tanı konulan biyopsilerde glomerül sayıları 2 ile 37 arasında değişmekte olup ortalama glomerül sayısı 15.3±7.5 olarak bulundu. Yeterli materyal oranı %70 (98/140) olarak saptandı. 104(%75.4) biyopside immünfloresan çalışma yapıldı. Biyopsi endikasyonları arasında en sık olanı 85(%60.7) hastada nefrotik sendromdu. Biyopsiler arasında en sık karşılaşılan tanı Fokal segmental glomeroloskleroz (FSGS)(n=29, %21) olarak saptandı. Sonuç: Çalışmamızda biyopsi tanıları arasında en sık FSGS ikinci sıklıkta amiloidoz gelmekteydi. Yapılan çeşitli çalışmalarda en sık biyopsi tanısı olarak IgA nefropatisi olarak raporlanmasına rağmen bizim çalışmamızda %5.8 ile düşlük bir oranda saptandı. Ayrıca FSGS tanısı alan biyopsiler incelendiğinde bir kısmının benign nefroskleroz olarak değerlendirilebileceği kanısına varılmış olup FSGS tanısı konulurken, sekonder FSGS ‘lerin mutlaka titiz bir klinikopatolojik değerlendirme ile ayırt edilmesi tedavi ve prognoz açısındann önemli olduğunu düşünmekteyiz.en_US
dc.identifier.endpage99en_US
dc.identifier.issn1300-6363
dc.identifier.issue3en_US
dc.identifier.startpage94en_US
dc.identifier.trdizinid124265en_US]
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/124265
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.14551/14961
dc.identifier.volume51en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isootheren_US
dc.relation.ispartofHaydarpaşa Numune Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleBeş yıllık perkutan böbrek biopsilerimizin klinikopatolojik açıdan değerlendirilmesien_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu