Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Farkındalık Düzeyleri

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorDemiray, Gamze
dc.contributor.authorDavarcı, Pınar Zehra
dc.contributor.authorSezer, Mehmet Alperen
dc.contributor.authorDemirbaş, Kaan
dc.contributor.authorEkuklu, Galip
dc.date.accessioned2024-06-12T10:05:33Z
dc.date.available2024-06-12T10:05:33Z
dc.date.issued2024
dc.departmentTrakya Üniversitesien_US
dc.description.abstractAmaç: Çocuk istismarı ve ihmali yaralanma, kalıcı hasar hatta çocuk ölümleri gibi ciddi sonuçlarının yanı sıra çocuklarda psikososyal hasar da bırakan, tıbbi, hukuki ve toplumsal yönleri olan ciddi bir halk sağlığı sorunudur. Bu çalışmanın amacı, Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi altıncı sınıf öğrencilerinin çocuk istismarı ve ihmaline yönelik farkındalık düzeylerinin ve bunu etkileyen faktörlerin incelenmesidir. Gereç ve Yöntemler: Kesitsel ve tanımlayıcı tipteki bu araştırmaya tıp fakültesi son sınıf öğrencisi olan 184 kişi dahil edilmiştir. Katılımcılara sosyodemografik özelliklere, çocuk istismarı ile ilgili eğitim ve mesleki tecrübelere ilişkin soruların yer aldığı “Anket Formu” ile “Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Risklerinin Tanılanmasına Yönelik Ölçek Formu” uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan 184 öğrencinin % 51,6’sı erkek ve %1,6’sı tek ebeveynli ailede büyümüştür. Çalışmanın sonuçlarına göre katılımcıların % 85,9’u tıp eğitimi süresince çocuk istismar ve ihmali konusunda eğitim aldığını belirtirken; eğitim alanların % 58’i aldığı eğitimi yetersiz olarak değerlendirmektedir. Katılımcıların Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Riskleri Tanımlama Ölçeği’nden aldıkları ortalama puan 4,02±0,02’dir. Buna göre katılımcılardan tıp eğitimi süresince eğitim alanların ölçekten aldıkları puan ortalamaları almayanlara göre yüksek saptanmıştır (p=0,007). Katılımcıların istismar/ihmal vakası ile karşılaşma durumları ile ölçekten aldıkları ortalama puanlar karşılaştırıldığında istismar/ihmal vakası ile karşılaşan kişilerin ortalama puanları karşılaşmayanlara göre yüksek bulunmuştur (p=0,008). İstismar ve ihmal ayrımı yapabilme sorusuna “hayır” diyenlerin ölçekten aldıkları ortalama puanlar, “kararsızım” ve “evet” diyenlerin ortalama puanlarından anlamlı olarak düşük saptanmıştır (sırasıyla p değerleri p=0,012; p=0,018). Sonuç: Katılımcılardan tıp eğitimi süresince çocuk istismarı ve ihmaline yönelik eğitimi alanların, istismar/ihmal vakası ile karşılaşanlar, istismar/ihmal ayrımı yapabilenler ve 183 çağrı numarasını bilenler Çocuk İstismarı ve İhmalinin Belirti ve Riskleri Tanımlama Ölçeği’ nden daha yüksek puanlar almışlardır.en_US
dc.identifier.doi10.53394/akd.1254339
dc.identifier.endpage283en_US
dc.identifier.issn1300-1779
dc.identifier.issn2687-2781
dc.identifier.issue2en_US
dc.identifier.startpage276en_US
dc.identifier.trdizinid1235190en_US]
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.53394/akd.1254339
dc.identifier.urihttps://search.trdizin.gov.tr/yayin/detay/1235190
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.14551/13517
dc.identifier.volume10en_US
dc.indekslendigikaynakTR-Dizinen_US
dc.language.isotren_US
dc.relation.ispartofAkdeniz Tıp Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Kurum Öğretim Elemanıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.titleTrakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Altıncı Sınıf Öğrencilerinin Çocuk İstismarı ve İhmaline Yönelik Farkındalık Düzeylerien_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar

Koleksiyon

TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu