TİP 2 DİYABETLİ BİREYLERİN ÖZ-YETERLİLİK DÜZEYLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Küçük Resim Yok
Tarih
2016
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Amaç: Bu araştırma tip 2 diyabetli bireylerin öz-yeterlilik düzeylerini ve etkileyen faktörleri değerlendirmek amacıyla planlandı. Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel türde planlanan bu çalışma, örnekleme alınma kriterlerine uygun 230 diyabetli birey ile gerçekleştirildi. Veri toplama araçları olarak diyabet tanısı alan bireylerin sosyodemografik ve klinik bilgilerinin yer aldığı hasta bilgi formu ve diyabete ilişkin öz-yeterlilik düzeylerini değerlendiren Tip 2 Diyabet Öz-Etkililik Ölçeği kullanıldı. Ölçeğin Cronbach alfa katsayısı 0.90 olarak saptandı. Verilerin istatistiksel analizinde yüzde hesaplama, ortalama, student t test, tek yönlü ANOVA testleri ve değişkenler arası ilişkilerin incelenmesinde Spearman korelasyon analizi kullanıldı. p<0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Grubun yaş ortalaması 59.28±8.66 idi. Çalışmaya katılanların %65.2'sinin kadın, %87,8'inin evli, %58,7'sinin ilk-ortaöğretim mezunu ve %46.1'inin ekonomik durumunun kötü olduğu belirlendi. Sağlık kontrollerini düzenli yaptıran, diyabet hakkında yeterli eğitim aldığını bildiren, tanı süresi uzun olan, son 1 yıllık bireysel sağlık durumunu algılama ve yaşıtlarına göre sağlık durumunu algılama puanı yüksek olan diyabetlilerin diyabete yönelik öz-yeterlilik düzeylerinin daha yüksek olduğu saptandı. Sonuç: Diyabetlilerin sağlık kontrollerini düzenli yaptırma, yeterli diyabet eğitimi alma, yaşıtlarına göre sağlık durumlarını algılama durumları öz-yeterlilik düzeylerini etkilemektedir. Hemşireler, diyabetlilere bakım verirken bireylerin kişisel ve diyabetle ilişkili özelliklerinin öz-yeterlilik düzeylerini etkileyebildiğini göz önünde bulundurmalıdır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Kaynak
Anadolu Hemşirelik ve Sağlık Bilimleri Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
19
Sayı
3