Büyük Selçuklular dünyasında yas tutma âdetleri ve taziye merasimleri
Künye
Piyadeoğlu, C . (2012). Büyük Selçuklular dünyasında yas tutma âdetleri ve taziye merasimleri. Trakya Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Dergisi , 2 (03) , 29-41 . Retrieved from https://dergipark.org.tr/tr/pub/trkede/issue/13296/496320Özet
Ölüm olgusu, yaşayan her canlının mutlaka karşılaştığı bir durumdur. İnsanlığın
başlangıcından bu yana ölü yakınları, ölüm karşısında farklı davranış biçimleri sergilemişlerdir.
Bu davranış biçimleri kuşkusuz Büyük Selçuklular döneminde de varlığını devam ettirmiştir.
Hangi statüde olursa olsun ölen herkes için taziye merasimleri düzenlenirken, yas tutma
âdetlerinde ise sosyal statüye uygun olarak farklı davranışlar sergilenebilmektedir. Büyük
Selçuklular’ın farklı etnik ve dînî unsuru bir arada barındırmış olması bu farklılığın temel
sebebi olarak göze çarpmaktadır. Makalemizde Bütük Selçuklularda yas tutma âdetleri ve
taziye merasimleri hakkında örnekleriyle birlikte değerlendirmede bulunulacaktır. Death is a part of life. From time immemorial, humans have expressed sadness for the
loss of their loved ones. As societies evolved in different parts of the World, they developed different
attitudes and traditions to death. Rites of mourning of course were held for everyone in the Great Seljukid
State but they differed according to the status of the deceased. Since Great Seljukid State extended from
Central Asia to Asia Minor and Syria, it comprised large numbers of ethnic and religious groups and
hence it had different rites of mourning and condolence ceremonies. In this paper the societal attitudes
towards death in the Great Seljukid State are dealt with.