AN EXAMPLE OF MAURICE RAVEL'S UNDERSTANDING OF ORCHESTRAL TRANSCRIPTION: PAVANE POUR UNE INFANTE DÉFUNTE
Küçük Resim Yok
Tarih
2022
Yazarlar
Dergi Başlığı
Dergi ISSN
Cilt Başlığı
Yayıncı
Trakya Üniversitesi
Erişim Hakkı
info:eu-repo/semantics/openAccess
Özet
Maurice Ravel (1875-1937), French composer, pianist and conductor, is one of the most important composers of the 20th century. In Ravel's works for piano, the effects of impressionism come to life with the use of all the colors of the instrument. In orchestral work, these effects are enlivened by various tones and colors obtained by combining instruments with different colors and characteristics individually or in different groups. With this article, ‘Pavane pour une infante défunte’ (Pavane for the Dead Princess), which is one of the works designed by Maurice Ravel for piano and later given a new identity with its orchestration, is intended to reveal Ravel's understanding of orchestration by studying in terms of orchestration techniques. The article will focus on the principles that the composer pays attention to when performing orchestral transcribing from the piano writing. In Ravel’s orchestration, it is aimed to create an example of orchestral transcription by addressing topics such as the balance factor and the methods, used to create various colors, the creation of contrast between the musical ideas and the techniques, used in expressing musical ideas and feelings via orchestration.
Fransız besteci, piyanist ve orkestra şefi, Maurice Ravel (1875-1937), 20. yüzyılın en büyük bestecilerinden biridir. Ravel'in piyano için yazdığı eserlerde empresyonizm etkileri, enstrümanın tüm renklerinin kullanılmasıyla hayat bulur. Orkestra eserinde bu etkiler, farklı renk ve özelliklere sahip çalgıların tek başına ve farklı gruplar halinde birleştirilmesinden elde edilen çeşitli tını ve renklerle canlanır. Bu makale ile Maurice Ravel'in piyano için tasarladığı ve sonradan orkestrasyonla yeni bir kimlik kazandırdığı eserlerinden biri olan 'Pavane pour une infante défunte' (Ölü Prenses için Pavane) orkestrasyon teknikleri açısından incelenerek Ravel'in orkestrasyon anlayışını ortaya koymak amaçlanmıştır. Makalede bestecinin piyano yazısından orkestral transkripsiyon yaparken dikkat ettiği ilkeler üzerinde durulacaktır. Ravel'in orkestrasyonunda, denge faktörü ve çeşitli renkler oluşturmak için kullanılan yöntemler, müzikal fikirler ile teknikler arasında karşıtlık yaratılması, müzikal fikir ve duyguların orkestrasyon yoluyla ifade edilmesinde kullanılan konular ele alınarak orkestra transkripsiyonunun bir örneğinin oluşturulması amaçlanmıştır.
Fransız besteci, piyanist ve orkestra şefi, Maurice Ravel (1875-1937), 20. yüzyılın en büyük bestecilerinden biridir. Ravel'in piyano için yazdığı eserlerde empresyonizm etkileri, enstrümanın tüm renklerinin kullanılmasıyla hayat bulur. Orkestra eserinde bu etkiler, farklı renk ve özelliklere sahip çalgıların tek başına ve farklı gruplar halinde birleştirilmesinden elde edilen çeşitli tını ve renklerle canlanır. Bu makale ile Maurice Ravel'in piyano için tasarladığı ve sonradan orkestrasyonla yeni bir kimlik kazandırdığı eserlerinden biri olan 'Pavane pour une infante défunte' (Ölü Prenses için Pavane) orkestrasyon teknikleri açısından incelenerek Ravel'in orkestrasyon anlayışını ortaya koymak amaçlanmıştır. Makalede bestecinin piyano yazısından orkestral transkripsiyon yaparken dikkat ettiği ilkeler üzerinde durulacaktır. Ravel'in orkestrasyonunda, denge faktörü ve çeşitli renkler oluşturmak için kullanılan yöntemler, müzikal fikirler ile teknikler arasında karşıtlık yaratılması, müzikal fikir ve duyguların orkestrasyon yoluyla ifade edilmesinde kullanılan konular ele alınarak orkestra transkripsiyonunun bir örneğinin oluşturulması amaçlanmıştır.
Açıklama
Anahtar Kelimeler
Impressionism, Orchestration, Orchestral Transcription, Instrumentation, Maurice Ravel, Empresyonizm, Orkestrasyon, Orkestral Transkripsiyon, Enstrümantasyon, Maurice Ravel
Kaynak
Balkan Müzik ve Sanat Dergisi
WoS Q Değeri
Scopus Q Değeri
Cilt
4
