Farklı deproteinizasyon ajanlarının fissür örtücü mikrosızıntı ve penetrasyon kabiliyetlerine etkisi
| dc.contributor.advisor | Baltacı, Ezgi | |
| dc.contributor.author | Yaman Şişman, Kübra | |
| dc.date.accessioned | 2023-05-18T07:31:37Z | |
| dc.date.available | 2023-05-18T07:31:37Z | |
| dc.date.issued | 2022 | |
| dc.department | Fakülteler, Diş Hekimliği Fakültesi, Klinik Bilimler Bölümü, Çocuk Diş Hekimliği Anabilim Dalı | en_US |
| dc.description.abstract | Bu araştırmanın amacı fissür örtücü için diş yüzeyini hazırlamada kullanılan farklı deproteinizasyon ajanlarının; sodyum hipoklorit, 2 farklı marka papain enzimi içeren jel (Papacarie Duo ve Brix 3000) ve bromelain solüsyonunun fissür örtücü mikrosızıntısı ve penetrasyon kabiliyetleri üzerine etkilerini in vitro olarak değerlendirmektir. Çürüksüz 170 adet insan 3. Büyük azı dişi çalışmaya dahil edilerek, 5 gruba ayrıldı. Birinci gruptaki örneklerde mineye fosforik uygulamasının ardından fissür örtücü yerleştirildi. İkinci gruptaki örneklerde minenin fosforik asitle pürüzlendirilmesinden önce %5,25 NaOCl uygulanarak mine yüzeyi deproteinize edildi, ardından fosforik asit uygulanarak fissür örtücü yerleştirildi. Üçüncü gruptaki örneklerde minenin fosforik asitle pürüzlendirilmesinden önce Papacarie Duo jel uygulanarak mine yüzeyi deproteinize edildi, ardından fosforik asit uygulanarak fissür örtücü yerleştirildi. Dördüncü gruptaki örneklerde minenin fosforik asitle pürüzlendirilmesinden önce Brix 3000 jel uygulanarak mine yüzeyi deproteinize edildi, ardından fosforik asit uygulanarak fissür örtücü yerleştirildi. Beşinci gruptaki örneklerde minenin fosforik asitle pürüzlendirilmesinden önce %10 bromelain solüsyonu uygulanarak mine yüzeyi deproteinize edildi, ardından fosforik asit uygulanarak fissür örtücü yerleştirildi. Örnekler 24 saat 37 ºC’ de distile su içerisinde etüvde bekletildikten sonra 5-55 ºC arasında 1000 kez termal döngüye tabi tutuldu. 24 saat %0,5’lik bazik fuksin solüsyonu içerisinde, 37ºC’de etüvde bekletilen örneklerden kesitler alınarak stereomikroskopta mikrosızıntı ve penetrasyon skorları değerlendirildi. Gruplar arası karşılaştırmalarda ki-kare ve Fisher Exact testleri kullanıldı. Post hoc Bonferroni düzeltmeleri uygulandı. Risk hesaplamalarında Odds oranı kullanıldı. p<0,05 istatistiksel anlamlılık sınırı kabul edildi. Bulgular: En yüksek ortalama penetrasyon skoru (2,29 ± 0.46) ve en düşük ortalama mikrosızıntı skoru (0,76 ± 1) Brix 3000 jel uygulanan grupta belirlendi. Mikrosızıntı skorları açısından kontrol grubu ile Brix 3000 grubu dışındaki materyaller anlamlı farklılık göstermedi (p>0,05). Ancak Brix 3000 grubu, kontrol grubuna göre anlamlı şekilde daha az mikrosızıntı gösterdi (p<0,05). Brix 3000 jel ve Papacarie Duo jelin mikrosızıntı skorları ikili olarak karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı şekilde Brix 3000 materyalinin pozitif olarak farklılaştığı tespit edildi (p<0,05). Sodyum hipoklorit grubu mikrosızıntı skorları açısından kontrol grubu ve diğer gruplarla anlamlı bir fark göstermedi. En düşük ortalama penetrasyon değeri bromelain uygulanan grupta belirlendi. En yüksek ortalama mikrosızıntı değerini gösteren grup Papacarie Duo grubu olarak tespit edildi. | en_US |
| dc.description.abstract | The aim of this study is to evaluate the effects of different deproteinization agents; sodium hypochlorite, 2 different brands of gels containing papain enzyme (Papacarie Duo and Brix 3000) and bromelain solution, used to prepare the tooth surface before fissure sealant application, on microleakage and penetration abilities in vitro. 170 caries-free human 3rd molar teeth were included in the study, and divided into five groups. In the first group, fissure sealant was placed after the application of phosphoric acid to the enamel. In the second group, before the phosphoric acid application, the enamel surface was deproteinized by applying 5,25% NaOCl, then fissure sealant was placed after phosphoric acid application. In the third group, before the phosphoric acid application, the enamel surface was deproteinized by applying Papacarie Duo jel, then fissure sealant was placed after phosphoric acid application. In the fourth group, before the phosphoric acid application, the enamel surface was deproteinized by applying Brix 3000 jel, then fissure sealant was placed after phosphoric acid application. In the fifth group, before the phosphoric acid application, the enamel surface was deproteinized by applying 10% bromelain solution, then fissure sealant was placed after phosphoric acid application. After the samples were kept in an incubator in distilled water at 37 ºC for 24 hours, they were thermally cycled 1000 times between 5-55 ºC. After the thermal cycle applied, samples were kept in an incubator at 37ºC in 0,5% basic fuchsin solution for 24 hours. After that sections were taken from the samples. Microleakage and penetration scores were evaluated using a stereomicroscope. Chi-square and Fisher Exact tests with post hoc Bonferroni corrections were used to compare groups. Odds ratios were calculated for risk assessments. p values less than 0,05 were considered statistically significant. The highest mean penetration score (2,29 ± 0,46) and the lowest mean microleakage score (0,76 ± 1 ) were determined in the Brix 3000 gel group. In terms of microleakage scores, there was no significant difference between the control group and the materials except the Brix 3000 group (p>0,05). However, the Brix 3000 group showed significantly less microleakage than the control group (p<0,05). When the microleakage scores of Brix 3000 gel and Papacarie Duo gel were compared in pairs, it was determined that Brix 3000 material differed positively in a statistically significant way (p<0,05). The sodium hypochlorite group did not show a significant difference with the control group and other groups in terms of microleakage scores. The lowest mean penetration value was determined in the bromelain group. The group showing the highest mean microleakage value was determined as the Papacarie Duo group. Brix 3000 gel, which was launched as a new chemomechanical caries cleaning agent containing papain enzyme, used for deproteinization within the limits of this study, is considered to be advantageous over other materials due to its non-toxicity, biocompatibility, low microleakage and high penetration values. | en_US |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.14551/8363 | |
| dc.identifier.yoktezid | 705524 | en_US |
| dc.language.iso | tr | en_US |
| dc.publisher | Trakya Üniversitesi, Diş Hekimliği Fakültesi | en_US |
| dc.relation.publicationcategory | Tez | en_US |
| dc.rights | info:eu-repo/semantics/openAccess | en_US |
| dc.subject | Deproteinizasyon | en_US |
| dc.subject | Fissür örtücü | en_US |
| dc.subject | Papain | en_US |
| dc.subject | Bromelain | en_US |
| dc.subject | Brix 3000 | en_US |
| dc.subject | Papacarie Duo | en_US |
| dc.subject | Deproteinization | en_US |
| dc.subject | Fissure sealant | en_US |
| dc.subject | Papain | en_US |
| dc.subject | Bromelain | en_US |
| dc.title | Farklı deproteinizasyon ajanlarının fissür örtücü mikrosızıntı ve penetrasyon kabiliyetlerine etkisi | en_US |
| dc.type | Specialist Thesis | en_US |
