TİMPANİNİN TARİHSEL GELİŞİMİ

Basit Öğe Kaydı
dc.contributor.authorBilgiç, Gökay
dc.contributor.authorÖnver Zafer, Çisem
dc.date.accessioned2024-06-12T09:12:49Z
dc.date.available2024-06-12T09:12:49Z
dc.date.issued2023
dc.departmentTrakya Üniversitesien_US
dc.description.abstractGeçmişten günümüze sürekli bir değişim ve gelişim içinde olan timpaniler, üzerine deri gerilmiş kazan şeklindeki davullardır. 15. yüzyılda Ortadoğu ve Macaristan üzerinden Avrupa’ya gelmiş eski örnekleri, genel olarak küçük ölçülere sahip ve çiftler halinde at sırtına monte edilen davullar olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalgıların kazanlarının yapımında ahşap ve bakır gibi malzemeler kullanılmış ve üzerlerine hayvan derisi gerilmiştir. Barok dönemden itibaren orkestra ve operalarda yer bulmaya başlamış ve sabit stantlara oturtulmuşlardır. 18. yüzyıldan itibaren dönemin müziğindeki gereksinimler timpanide daha hızlı perde değişimi ihtiyacı doğurmuş ve bu amaçla farklı mekanizmalar üretilmiştir. 19. yüzyılda ise timpaniler çiftli setler yerine dörtlü veya beşli setler olarak kullanılmıştır. Timpaninin günümüze kadar geçen süreç içerisinde davul sayısı arttırılmış, bakırdan kazanlar ve pedal ile akort mekanizması kullanılarak timpaniden iyi bir performans almak hedeflenmiş ve bu mekanizmaların perde ayarlamak için oldukça verimli bir yol olduğu düşünülmüştür. 21. yüzyılda ise günümüzdeki hallerini almışlardır.en_US
dc.description.abstractThe timpani, which has been in a constant change and development, are cauldron-shaped drums with leather stretched on them. The old examples, which came to Europe through the Middle East and Hungary in the 15th century, are generally small in size and placed on horseback in pairs. Materials such as wood and copper were used in the making of the cauldrons of these instruments, and animal skin was stretched on them. Since the Baroque period, they began to take place in orchestras and operas, and were placed on fixed stands. Since the 18th century, the requirements in the music of the period have led to the need for faster pitch changes in the timpani, and different mechanisms have been produced for this purpose. In the 19th century, timpanis were used as sets of four or five rather than sets of two. The number of drums in the timpani has been increased in the process until today, it is aimed to get a good performance from the timpani by using copper bowls, pedals and tuning mechanism, and it is thought that these mechanisms are a very efficient way to adjust the pitch.en_US
dc.identifier.dergipark1235910en_US
dc.identifier.doi10.47956/bmsd.1235910
dc.identifier.endpage50en_US
dc.identifier.issn2667-5439
dc.identifier.startpage133en_US
dc.identifier.urihttps://doi.org/10.47956/bmsd.1235910
dc.identifier.urihttps://dergipark.org.tr/tr/download/article-file/2895182
dc.identifier.urihttps://dergipark.org.tr/tr/pub/bmsd/issue/77821/1235910
dc.identifier.urihttps://hdl.handle.net/20.500.14551/12420
dc.identifier.volume5en_US
dc.language.isotren_US
dc.publisherTrakya Üniversitesien_US
dc.relation.ispartofBalkan Müzik ve Sanat Dergisien_US
dc.relation.publicationcategoryMakale - Ulusal Hakemli Dergi - Başka Kurum Yazarıen_US
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccessen_US
dc.subjectTimpanien_US
dc.subjectKazanen_US
dc.subjectPerde Aralıklarıen_US
dc.subjectAkorten_US
dc.subjectMekanizmaen_US
dc.subjectTimpanien_US
dc.subjectBowlen_US
dc.subjectPitchen_US
dc.subjectTuningen_US
dc.subjectMechanismen_US
dc.titleTİMPANİNİN TARİHSEL GELİŞİMİen_US
dc.title.alternativeHISTORICAL DEVELOPMENT OF THE TIMPANIen_US
dc.typeArticleen_US

Dosyalar

Koleksiyon

Balkan Müzik ve Sanat Dergisi