Tez Koleksiyonu
Bu koleksiyon için kalıcı URI
Güncel Gönderiler
Öğe Çocuk nöroloji polikliniğine başvuran serebral palsi ve epilepsi hastalarının ebeveynlerinde depresyon ve ebeveyn gözünden yaşam kalitesi(Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2017) Bıyıklı, Hilmi Volkan; Karal, YaseminÇocukluk çağında görülen nörolojik hastalıklar, bu hastalıkların süreçleri ve tedavileri hem çocukların hem de ebeveynlerin gündelik yaşamını oldukça etkilemektedir. Çocukluk çağı nörolojik hastalıklarından özellikle serebral palsi ve epilepsi dikkati çekmektedir. Yaşam kalitesinin yanısıra ebeveynlerde ve çocuklarda uzun dönemli hastalık bağlantılı etkenler depresif bozukluk ve çeşitli anksiyete ya da uyum bozukluklarına sebep olabilmektedir. Bu çalışmada Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nöroloji Bilim Dalı tarafından Serebral Palsi veya epilepsi tanılarıyla takip edilen hastalarda yaşam kalitesinin düzeyini belirleme, bunun yanısıra ebeveynlerdeki depresif bozukluk sıklığını tanımlama amaçlanmıştır. Çalışma grubu, 267 epilepsi hastası ve 28 Serebral Palsi ve kontrol grubu 201 sağlıklı çocuktan oluşmuştur. Çalışma ve kontrol grupları arasında cinsiyet, yaş,anne-baba akrabalığı, çoğul gebelik, intauterin büyüme, annede sigara ve alkol kullanımı, gebelik enfeksiyon öyküsü, gebelik esnasında ilaç kullanımı, gebelikte DM ve HT, ailede depresyon öyküsü açısından anlamlı istatiksel bir fark bulunamamıştır. Serebral Palsi grubunda; lise düzeyinde öğrenim gören çocuk sayısı diğer iki gruba göre anlamlı oranda düşük bulunmuşken, özel eğitim gören çocuk sayısı, oksijensiz kalma oranı, yenidoğan nöbet oranı ve Denver testi ile değerlendirilme oranı diğer iki gruba göre anlamlı şekilde yüksek olarak saptanmıştır (p<0,05). Hastaların bakım verenleri depresyon açısından Beck Depresyon Ölçeği ile değerlendirilmiştir. Kontrol grubunun skoru 3,53 ± 1,63, epilepsi grubunun skoru 8,68 ± 3,20 ve SP grubunun skoru 11,92 ± 3,81 idi. Gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur (p<0,001). SP’li grubun skoru hem kontrol grubuna hem de epilepsi grubuna göre daha yüksek olarak saptanmıştır (p<0,001, p=0,03). Epilepsi, grubunun skoru ise kontrol grubuna göre yüksek olarak bulundu.Yaşam kalitesi skorları ise kontrol grubu, epilepsi ve Serebral Palsi gruplarında sırasıyla 96,34 ± 6,44 , 86,06 ± 11,97 ve 70,74 ± 25.5 idi. Gruplar arasında yaşam kalitesi skoru açısından anlamlı fark saptanmıştır (p<0,001). Serebral Palsi ve epilepsi gruplarındaki skorun kontrol grubuna göre daha düşük olduğu bulunmuştur (p<0,001). Sonuç olarak çalışmamız bu bölgedeki Serebral Palsi ve epilepsi tanılı çocukların yaşam kalitesi ve bakımverenlerin depresif özelliklerini belirlemiştir. Serebral Palsi ve epilepsili çocukları olan ailelerin yaşam kalitesi ve depresyonu düzeltmek açısından desteklenmesi ailelerdeki başetme mekanizmalarını güçlendirecektir. Bu şekilde bir yaklaşım çocukların tedavilerini de olumlu yönden etkileyecektir. Bu yönde yapılacak çalışmalar kronik hastalıklardan olan serebral palsi ve epilepsili çocukların ve ailelerinin yaşadıkları sorunların farkındalığını arttıracak ve yapılacak desteğin artmasına olanak sağlayacaktır.Öğe Epilepsili çocuklarda uyku bozuklukları(Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2012) Yolal, Şule İnci; Karal, YaseminUyku bozuklukları epileptik olgularda oldukça sık görülen bir yakınmadır. Bu durum, epilepsinin kendisiyle veya rastlantısal olabileceği gibi hastaların kullanmak durumunda oldukları antiepileptiklerin etkileriyle de ortaya çıkabilir. Biz çalışmamızda epilepsinin uyku yapısı üzerine etkisini araştırmayı amaçladık. Çalışmamıza Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Nöroloji kliniğinde takip edilen 35 epileptik hasta ve bunların 35 sağlıklı kardeşleri alındı. Olguların aileleri tarafından doldurulan Çocuklarda Uyku Ölçeği ile 70 olgunun uyku yapısı; gece ve uyku zamanı olan davranışlar, gün içerisindeki davranışlar ve dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu konularıyla ilgili sorular sorularak değerlendirildi. Epilepsili çocukların hem toplam anket puanı, hem de davranış sorunları, uyku ile ilişkili hareket bozuklukları, nefes alma sorunları, gün içinde uykulu olma, gece uykuda uyanma sıklığı, uykuya dalma süresi-uykuya dalmada güçlük, uykuda terleme, kabus bozuklukları, yorgun uyanma, uyurgezerlik puanlarını sağlıklı kardeşlerine oranla anlamlı olarak yüksek tespit ettik. İki grup arasında şuursuz uyanma açısından anlamlı fark saptanmadı. Ayrıca epilepsili grup almış oldukları antiepileptik tedaviye göre de değerlendirildi. Valproik asit ve karbamezapin tedavisi alan epilepsili olguların toplam anket ve alt grup puanlarında anlamlı fark saptanmadı. Sonuç olarak uyku bozuklukları epilepsili olgularda sık görülmektedir. Çalışmamız, uyku yapısının tedavi ile kontrol altına alınmış olsa da epileptik olgularda normal olmadığını göstermektedir. Uyku sorunlarının değerlendirilmesi epilepsisi olan çocukların kapsamlı muayenelerinin bir parçası olmalıdır. Bu çalışma, literatürde bu konuyla ilgili kapsamlı bir araştırmaya sık rastlanmadığı düşünüldüğünde değerli katkılar sağlamaktadır.Anahtar Kelimleler: Epilepsi, Çocuklar, Uyku Bozuklukları, Çocuklarda Uyku Ölçeği
