Yazar "Tuna, Canan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 2 / 2
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe A Preliminary Study on The Chemical Structure of Vicia saliva L. Accessions Collected From Natural Flora of European Part of Turkey(Univ Namik Kemal, 2022) Nizam, Ilker; Tenikecier, Hazim Serkan; Orak, Adnan; Tuna, Canan; Guler, Necmettin; Ersoy, HuseyinThe objective of this study was to determine chemical composition of 24 common vetch (Vicia sativa L.) accessions, collected from natural flora in European part of Turkey. The field experiment was carried out in the 2015-2016 growing season at field experimental area of Tekirdag Namik Kemal University, Agricultural Faculty, Field Crops Department in Tekirdag/Turkey. In this study, chemical structure (nitrogen (N), phosphorus (P), potassium (K), calcium (Ca), magnesium (Mg), copper (Cu). zinc (Zn). iron (Fe), and manganese(Mn) content) of common vetch accessions were determined on hay. Chemical composition content was statistically significantly different (P <= 0.01) between accessions. According to the results obtained from field experiments, N, P, K, Ca, Mg, Cu, Zn, Fe, and Mn content of common vetch accessions varied between 0.95-3.14 %, 0.84-3.65 %, 0.22-2.44 %, 0.89-2.85 %, 0.23-0.74 %, 0.15-7.80 ppm, 0.10-5.30 ppm, 43.00-2295.20 ppm, 3.08-17.50 ppm, respectively. A wide variation was observed among common vetch accessions used in the study for N, P, K, Ca, Mg, Cu, Zn, Fe, and Mn content. Tetany and Ca/P rates of accessions changed from 0.13 - 1.54 and 0.28 - 2.19, respectively. The tetany and Ca/P rates of common vetch accessions are within suitable values for animal feeding. Ca/P ratio is above the limit value only in accessions 15-2 and 14O04. According to the correlation analysis, N was positively and significantly correlated with P, K, Mg, Cu and Fe. Similarly, P was positively and significantly correlated with N, K and Fe. Magnesium was positively and significantly correlated with N, Ca, Cu, Fe and Mn. Iron was positively and significantly correlated with N, P, Ca, Mg and Cu. As a result, accession 15K17 and 33 were identified as common vetch accessions with high mineral nutrition content.Öğe Trakya yöresi doğal mera vejetasyonlarının yapısı ve bazı çevre faktörleri ile ilişkileri(Trakya Üniversitesi, 2000) Tuna, Canan; Altın, MuratÖZET DOKTORA TEZİ TRAKYA YÖRESİ DOĞAL MERA VEJETASYONLARIMIN YAPISI VE BAZI ÇEVRE FAKTÖRLERİ İLE İLİŞKİLERİ Canan TUNA Araştırma Görevlisi Trakya Üniversitesi Tekirdağ Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Fen Bilimleri Enstitüsü Tekirdağ Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Anabilim Dalı Danışman: Prof. Dr. Murat ALTIN 2000, Sayfa :139 JÜRİ: Prof. Dr. Murat ALTIN Prof. Dr. A. Servet TEKELİ Prof. Dr. Yunus SERİN Araştırma, 1996-1998 yılları arasında Tekirdağ İli Çorlu İlçesi, Çanakkale İli Gelibolu İlçesi korunan alanlar ile, Edirne İli Elcili ve Musabeyli köyü otlatılan mera ve j et asyonlarında yürütülmüştür.II Araştırma, bölgede yapılacak mera ıslan çalışmalarına ön basamak oluşturarak, vejetasyon hakkında gerekli bilgileri sağlamak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada mera alanlarının floristik kompozisyonları, bitki birlikleri ve bu birliklerin toprak özellikleri ile ilişkileri incelenmiştir. Vejetasyon tabloları Braun-Blanquet metoduna göre düzenlenmiştir. örneklik alanlardan alınan kuru ot verimleri ile verimin; yöney, eğim ve yöre ile ilişkileri; meranın azalan, çoğalan ve dominant türleri, otlatma kapasiteleri ve bitki türlerinin kalite dereceleri belirlenmiştir. Araştırma alanlarında, iki bitki birliği ile bu birliklere ait beş alt birlik tespit edilmiştir. Bu birliklerden biri Vulpio ciliati-Agrostietum stoloniferae birliğidir. Bu birliğin alt birlikleri ise vicietosum hirsutae ve bothriochloetosum ischaemum' dur. îkinci bitki birliği ise Stachio smyrani -Aire turn elaganti s s imae birliği olup; alt birlikler ise trifolietosum echinati, trifolietosum hirti ve trifolietosum tomentosi'dir. Bitki birliklerini oluşturan türlerin, %13.2'si Euro- Siberian, %24.5'i Akdeniz, %62.3'ü ise geniş yayılışlı olurken, familyalara göre dağılımda ise Buğdaygiller [Gramineae(Poaceae)] %26.8, Baklagiller [Leguminosae (Fabaceae)] %30.8 ve diğer familyalardan türler %42.4 oranındadır. Yaşam süreleri yönünden türlerin oranı sırasıyla, çok yıllıklar %45.0, bir yıllıklar %52.0 ve iki yıllıklar ise %3.0 olarak belirlenmiştir.m Araştırma alanında Hemicryptophyt hayat formuna sahip türler %38.0, Therophyt' ler %55.0, Cryptophyt' ler %3.4, Chamaephyt' ler %2.1 ve Phenorophyt' ler %1.5 oranındadır. Vejetasyon çalışmalarını yaptığımız mayıs-temmuz ayları arasında araştırma alanındaki türlerin periyodisiteleri, %54'ü çiçekte, %42'si meyvede ve %4'ünün de yapraklı devrede olduğu görülmüştür. Bitki birlikleri ve alt birliklerin yayılışında toprağın P205 miktarı, pH, EC, işba % su ve total tuzun etkisi önemli, kirecin ve organik maddenin etkisi ise istatistiksel olarak önemsiz bulunmuştur. Meraların kullanma şekli kuru ot verimini önemli derecede etkilemiştir. Musabeyli köyü merası en fazla hayvan otlatılan mera alanı olup, en düşük kuru ot verimine (35.70 kg/da) sahiptir. Elcili köyü merası korunup, bazı kesimleri otlandığı için Musabeyli köyü merasına göre daha yüksek kuru ot verimi elde edilmiştir (141.00 kg/da). Otlatma yapılmayan, korunan alanlardan Çorlu ve Gelibolu'da sırasıyla ortalama kuru ot verimleri 183.05 kg/da ve 235.34 kg/da olarak bulunmuştur. Mera alanlarında eğimin artışı ile kuru ot veriminde düşme görülmüştür. Az eğimli kesimlerden (%0-5) ortalama 199.3 kg/da, daha yüksek eğimli yörelerden (%6-10) 14 7.9 kg/da kuru ot verimi alınmıştır.II Araştırma, bölgede yapılacak mera ıslan çalışmalarına ön basamak oluşturarak, vejetasyon hakkında gerekli bilgileri sağlamak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada mera alanlarının floristik kompozisyonları, bitki birlikleri ve bu birliklerin toprak özellikleri ile ilişkileri incelenmiştir. Vejetasyon tabloları Braun-Blanquet metoduna göre düzenlenmiştir. örneklik alanlardan alınan kuru ot verimleri ile verimin; yöney, eğim ve yöre ile ilişkileri; meranın azalan, çoğalan ve dominant türleri, otlatma kapasiteleri ve bitki türlerinin kalite dereceleri belirlenmiştir. Araştırma alanlarında, iki bitki birliği ile bu birliklere ait beş alt birlik tespit edilmiştir. Bu birliklerden biri Vulpio ciliati-Agrostietum stoloniferae birliğidir. Bu birliğin alt birlikleri ise vicietosum hirsutae ve bothriochloetosum ischaemum' dur. îkinci bitki birliği ise Stachio smyrani -Aire turn elaganti s s imae birliği olup; alt birlikler ise trifolietosum echinati, trifolietosum hirti ve trifolietosum tomentosi'dir. Bitki birliklerini oluşturan türlerin, %13.2'si Euro- Siberian, %24.5'i Akdeniz, %62.3'ü ise geniş yayılışlı olurken, familyalara göre dağılımda ise Buğdaygiller [Gramineae(Poaceae)] %26.8, Baklagiller [Leguminosae (Fabaceae)] %30.8 ve diğer familyalardan türler %42.4 oranındadır. Yaşam süreleri yönünden türlerin oranı sırasıyla, çok yıllıklar %45.0, bir yıllıklar %52.0 ve iki yıllıklar ise %3.0 olarak belirlenmiştir.
