Yazar "Sakallioglu, Kursad" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Agreement of Anterior Segment Parameters Between Schiempflug Topography and Swept-Source Optic Coherence Based Optic Biometry in Keratoconus and Healthy Subjects
    (Lippincott Williams & Wilkins, 2021) Guclu, Hande; Akaray, Irfan; Kaya, Sultan; Sattarpanah, Samira; Cinar, Abdulkadir Can; Sakallioglu, Kursad; Korkmaz, Selcuk
    Purpose: The aim of this study is to compare anterior segment parameters, including corneal thickness (CCT), keratometry and anterior chamber depth (ACD), and white to white corneal diameter (WTW), obtained by Pentacam Schiempflug imaging and intraocular lens (IOL) Master 700 swept-source optic coherence tomography biometry in keratoconus patients and healthy subjects. Methods: This prospective cross-sectional instrument agreement analysis includes 88 eyes of 50 keratoconus patients and 87 eyes of 50 healthy subjects. Biometry was performed using IOL Master 700, and topography was performed using Pentacam. The keratometry values (Kf, Ks, Km, and Kmax), ACD, WTW, CCT, axial length (AL), anterior chamber angle (ACA), and lens thickness (LT) were evaluated. Levels of agreement between devices were evaluated by Bland-Altman plots with 95% limits of agreement. Results: Intraocular lens Master 700 showed higher WTW, ACD, pupil diameter, and CCT values than Pentacam in both the keratoconus and control groups. However, there were no statistically significant differences in flat keratometry (Kf) and steep keratometry (Ks) values between the groups. Conclusion: Pentacam and IOL Master 700 may be used interchangeably in normal eyes and keratoconus eyes for the measurement of keratometry values and axis; however, these two devices should not be considered interchangeable for WTW, ACD, pupil diameter, and CCT measurements in both keratoconus patients and healthy subjects.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Diyabetik Retinopatili Hastalarda Sağlıkla İlişkili Yaşam Kalitesini Etkileyen Faktörlerin Değerlendirilmesi
    (2022) Sakallioglu, Kursad; Akaray, İrfan; Kaya, Sultan; Kaya, Özlem; Köse, Gizem; Garip, Ruveyde; Güçlü, Hande
    Amaç: Diyabetik retinopati (DRP) hastalarında sağlıkla ilişkili yaşam kalitesini (SİYK) etkileyen faktörlerin araştırılması. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya tip 2 diyabet nedeniyle DRP açısından takipli 400 hastanın 800 gözü katılmıştır. Hastalar oftalmolojik muayene sonrasında Kısa Form-36 (SF-36) anketini doldurmuştur. SF-36’ya göre fiziksel işlev, fiziksel rol, bedensel ağrı, genel sağlık, canlılık, sosyal işlevsellik, duygusal rol ve ruh sağlığı, fiziksel ve zihinsel bileşen özet ölçümleri hesaplandı. Hastaların demografik özellikleri hasta dosyalarından not edilmiştir. İki bağımsız grubu karşılaştırmak için normal dağılım varsayıldığında bağımsız örneklemlerde T-testi, verilerin normalliği reddedildiğinde Mann-Whitney U testi kullanıldı. İkiden fazla olan bağımsız grupların karşılaştırılmasında Bonferroni veya Tamhane’s T2 düzeltmeli ANOVA testi, sayısal değişkenler arasındaki ilişki Pearson korelasyon testi ile değerlendirildi. Anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edildi. Bulgular: Kadınların (p<0,001), diyabet süresi 15 yıldan fazla olanların (bedensel ağrı için p=0,002; diğerleri için p<0,001) SİYK düşük saptandı. Fiziksel ve zihinsel bileşen özet ölçüm değerleri 65 yaşından büyük hastalarda düşüktü (sırasıyla p=0,046, p=0,034). Panretinal fotokogülasyon (PRFK) yapılan ve iskemi saptanan hastalarda SİYK değerleri bedensel ağrı hariç (PRFK için p=0,178; iskemi için p=0,252) anlamlı düşük saptandı (p<0,05). Proliferatif diyabetik retinopati (PDR) hastalarından DRP(-) hastalara doğru SİYK bedensel ağrı hariç anlamlı şekilde yükseldi (p<0,05). Görme keskinliği 20/40’tan az olan hastalarda ruh sağlığı (p=0,335) ve bedensel ağrı (p=0,069) hariç tüm alt grup değerleri düşüktü. Sonuç: Kadın cinsiyetin, 15 yıl ve üzerinde diyabet öyküsünün, kısmen ileri yaşın, daha fazla PRFK yapılmış olan hastaların, retinal iskemisi olan hastaların ve daha düşük görme düzeyine sahip hastaların SİYK’sının düşük olabileceği göz önünde bulundurulması, bu hastaların tedavi yönetiminde daha dikkatli olmamızı sağlayabilir