Yazar "Parsak, Turgay" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Çocukluk çağı kafa travmaları: 280 olgunun retrospektif değerlendirilmesi(2005) Şimşek, Osman; Hiçdönmez, Tufan; Hamamcıoğlu, M. Kemal; Kılınçer, Cumhur; Parsak, Turgay; Tiryaki, Mehmet; Ömürlü, İmran KurtAMAÇ Çocukluk çağı kafa travmalarında etiyolojik nedenler, klinik özellikler, radyolojik bulgular ve iyileşme oranlan araştırıldı. GEREÇ VE YÖNTEM Ocak 1995 ile Ocak 2004 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Nöroşirurji Anabilim Dalma kafa travması tanısı ile yatırılan 0-16 yaş grubundaki 280 olgu istatistik yöntemler kullanılarak incelendi. BULGULAR Giriş Glasgow Koma Skoruna (GKS) göre olguların % 70,l'i hafif (GKS: 13-15), % 17,Ti orta (GKS: 9-12), % 6,8'i ağır (GKS: 3—8) kafa travması olarak değerlendirildi. En sık travma nedeni yüksekten düşme (% 34,3), eşlik eden en sık yaralanma ise uzun kemik kırıkları idi (% 12,9). 51 hastaya (% 18,2) nöroşirürjikal cerrahi girişim uygulandı. Glasgow Çıkış Skoruna (GÇS) göre yapılan değerlendirmede hastaların % 87,5'i tama yakın iyileşti, %12,5'i değişik derecelerde sekellerle taburcu edildi ya da kaybedildi. Hastanın giriş GKS ile GÇS arasında orta derecede güçlü bir korelasyon saptandı (r=0,53, p=0,01). SONUÇ Çocukluk çağı kafa travmalarının yarıya yakınının nedeni düşmeydi ve bu olguların prognozu iyi bulundu. Okul çağında ise ilk sırayı trafik kazaları aldı. Trafik kazaları gerek giriş GKS gerekse prognoz açısından en ağır travma tipiydi. Hastanın politravmalı oluşu, subdural hematom, serebral kontüzyon, subaraknoid kanama, intraserebral hematom, serebral ödem, diffüz aksonal yaralanmaya sahip olması ve ameliyat gerektiren bir kranyal hasar bulunması kötü prognozla ilişkili bulundu.Öğe Deneysel omurilik travma modelinde n-asetisistein'in sekonder hasarın önlenmesindeki yeri(Trakya Üniversitesi, 2006) Parsak, Turgay; Hiçdönmez, TufanÖZETN-asetilsistein bir glutatyon prekürsörü, antioksidan ve serbest radikal temizleyicisidir.Sinir sisteminde iskemi ve iskemi/reperfüzyon modellerinde N-asetilsistein'in yararlı etkileribilinmektedir. Ancak travmatik hasarın azaltılmasındaki etkisi iyi aydınlatılmamıştır. Buçalışmada ratlarda oluşturulan deneysel omurilik yaralanması modelinde N-asetilsistein'innöroprotektif etkisinin araştırılması planlandı.Otuziki adet Spraque-Dawley rat, Grup1 (Kontrol), Grup 2 (Kontrol + N-asetilsisteintedavi), Grup 3 (Travma), Grup 4 (Travma + N-asetilsistein tedavi) olarak, her biri 8 ratiçeren dört gruba ayrıldı. Tüm ratlara T4-T10 laminektomi uygulandı. Travma ve travmalıtedavi grubuna bir dakika süreyle klip uygulanarak omurilik hasarı oluşturuldu. Tüm ratlarcerrahi işlem sonrası ikinci saatte sakrifiye edildi. Omurilikten alınan örnekler biyokimyasaltetkik ve histopatolojik incelemelerde kullanıldı.Travma uygulanan grubun konrol grubuyla karşılaştırılmasında doku malonildialdehiddeğerlerinde istatistiksel anlamlı artış saptandı (p<0,05). Travmadan 15 dakika sonrauygulanan N-asetilsistein tedavisi (150 mg/kg) ile doku malonildialdehid değerlerindeistatistiksel anlamlı düşüş ile (p<0,05) koruyucu etki gösterildi.Travma uygulanan grupta (Grup 3) nöronlar oldukça koyu, dejenere ve piknotiknükleusa sahip idi. N-asetilsistein tedavi grubunda (Grup 4) ise nükleuslar iyi korunmuştu.Bu sonuçlar N-asetilsistein'in travmaya bağlı oksidatif omurilik hasarında yararlıolabileceğini düşündürmektedir.Anahtar sözcükler: Omurilik, travma, malonildialdehid, N-asetilsistein, ratÖğe Neuroprotective effects of N-acetylcysteine on experimental closed head trauma in rats(Springer/Plenum Publishers, 2006) Hicdonmez, Tufan; Kanter, Mehmet; Tiryaki, Mehmet; Parsak, Turgay; Cobanoglu, SebahattinN-acetylcysteine (NAC) is a precursor of glutathione, a potent antioxidant, and a free radical scavenger. The beneficial effect of NAC on nervous system ischemia and ischemia/reperfusion models has been well documented. However, the effect of NAC on nervous system trauma remains less understood. Therefore, we aimed to investigate the therapeutic efficacy of NAC with an experimental closed head trauma model in rats. Thirty-six adult male Sprague-Dawley rats were randomly divided into three groups of 12 rats each: Group I (control), Group II (trauma-alone), and Group III (trauma+NAC treatment). In Groups II and III, a cranial impact was delivered to the skull from a height of 7 cm at a point just in front of the coronal suture and over the right hemisphere. Rats were sacrificed at 2 h (Subgroups I-A, II-A, and III-A) and 12 h (Subgroups I-B, II-B, and III-B) after the onset of injury. Brain tissues were removed for biochemical and histopathological investigation. The closed head trauma significantly increased tissue malondialdehyde (MDA) levels (P < 0.05), and significantly decreased tissue superoxide dismutase (SOD) and glutathione peroxidase (GPx) activities (P < 0.05), but not tissue catalase (CAT) activity, when compared with controls. The administration of a single dose of NAC (150 mg/kg) 15 min after the trauma has shown protective effect via decreasing significantly the elevated MDA levels (P < 0.05) and also significantly (P < 0.05) increasing the reduced antioxidant enzyme (SOD and GPx) activities, except CAT activity. In the trauma-alone group, the neurons became extensively dark and degenerated into picnotic nuclei. The morphology of neurons in the NAC treatment group was well protected. The number of neurons in the trauma-alone group was significantly less than that of both the control and trauma+NAC treatment groups. In conclusion, the NAC treatment might be beneficial in preventing trauma-induced oxidative brain tissue damage, thus showing potential for clinical implications.Öğe Simulation of surgery for craniosynostosis: a training model in a fresh cadaveric sheep cranium - Technical note(Amer Assoc Neurological Surgeons, 2006) Hicdonmez, Tufan; Parsak, Turgay; Cobanoglu, SebahattinThe authors present a training model in sheep crania that allows residents in neurosurgery and plastic surgery to prac practice the frontoorbital remodeling procedure used in the surgical correction of simple craniosynostoses such as plagiocephaly, trigonocephaly, and brachiocephaly. The model comprises a three-step approach: subperiosteal and subperiorbital dissection; elevation of the bifrontal bone flap and the supraorbital bar; and finally, frontoorbital remodeling. The authors conclude that this training model, based on the use of cadaveric sheep crania, represents a fairly useful method to accustom trainees to the required surgical techniques and simulates well the steps of standard pediatric and adult craniofacial surgery for simple craniosynostosis.
