Yazar "Kurt, İdris" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    COVID-19 Pneumonia in two Patients with Ankylosing Spondylitis Using Anti-TNF Agents
    (2021) Kurt, İdris; Edis, Ebru Çakır; Mert, Habibe Tülin Elmaslar
    The new type of coronavirus (SARS-CoV2) reported to have originated in China in December 2019 has spread rapidly all over the world and has become a global problem. COVID-19 is more common and more severe in people with such comorbidities as cardiovascular disease, hypertension and diabetes. There is a lack of consensus on whether rheumato- logical diseases and drugs used in their treatment increase the risk of developing COVID-19. There is also lack of data in literature regarding the develop- ment of COVID-19, especially in patients with Anky- losing Spondylitis. This case presentation relates to two patients with Ankylosing Spondylitis using anti- TNF agents who were affected by COVID-19. The younger of the two, who had no comorbidities, healed quickly with antiviral and supportive therapy, while the older patient, who had cardiovascular and chronic kidney comorbidities, experienced an aggres- sive disease course and did not survive. The course of COVID-19 infection and mortality is strongly con- nected with underlying comorbidities. Our focus here is on rheumatological diseases, their immunosup- pressive treatments and their impact on the course of the novel type Coronavirus infection, based on two cases of Ankylosing Spondylitis, in light of literature.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Trakya Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezinde takip edilen Tip2 diyabetli hastalarda interlökin-8 -251A/T polimorfizminin nefropati gelişimine etkisinin araştırılması
    (Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2019) Kurt, İdris; Üstündağ, Sedat
    Diyabetik nefropati (DNP) dünya genelinde son dönem böbrek hastalığının ve Diyabetes Mellitus ilişkili morbi-mortalitenin en önemli nedenidir. DNP gelişiminde inflamasyon süreçlerinin aktivasyonunun önemli rol oynadığı gösterilmiştir. Deneysel ve klinik çalışmaların sonuçları, diyabetik bireylerde İnterlökin-8 üretiminin arttığını, bu artışın diyabetik komplikasyonlarla ilişkili olduğunu göstermiştir. Bu çalışmada, 138 sağlıklı birey (%47’si kadın) ile bilinen DM süreleri 12-480 ay arasında değişen 138 bireyde (%58’i kadın) IL-8 rs4073-251T>A gen polimorfizminin tip 2 DM gelişimi ve diyabetik hastalarda DNP gelişimi ile ilişkisi araştırıldı. Ailede diyabet öyküsü olanların diyabet gelişim riski 5.8 (%95CI 3.48-10.26) kat (p<0.001), ailede hipertansiyon öyküsü olanların diyabet gelişim riski 8.78 (%95CI 5.05-15.25) kat (p<0.001) artmış bulundu. IL-8 rs4073-251T>A gen polimorfizm dağılımı ile DM gelişimi arasında ilişki saptanmadı. DNP gelişmiş diyabetik hastalarımızda, DNP gelişmemiş hastalara göre ailede diyabet ve hipertansiyon öyküsü yüksek bulundu. DNP gelişmiş olan hastalarımızın hiçbirinde IL-8 rs4073-251T>A gen AA genotipi saptanmamasına karşın, DNP gelişmemiş olgularımızın %5 kadarında AA genotipinin saptandı (p=0.085). IL-8 rs4073-251T>A gen loküsünde A aleli taşıyan hastalarımızda diyabet süresinin yaklaşık dokuz yıl daha uzun olmasına rağmen, A aleli taşımayan diyabetik hastalarımıza göre üriner albümin atılımı 3.5 kat düşük bulundu. A aleli taşıyan hiçbir hastamızda açık DNP gelişmemiş olmasına karşın A aleli taşımayan hastalarımızın %10’unda açık DNP geliştiği belirlendi. DNP gelişmiş hastalarımızın, diyabet süresi (p=0.002), SKB (p=0.064), AKŞ (p=0.003), HbA1c (p=0.005), trigliserid (p<0.001), Total/HDL-K oranını (p=0.006), CRP (p=0.024), nötrofil sayısı (p=0.002), nötrofil/lenfosit oranı (p=0.003) DNP gelişmemiş diyabetik hastalarımıza göre yüksek; HDL-K (p=0.01) ve lenfosit sayısı (p=0.001) düşük saptandı. Diyabetik hastalarımızda IL-8 rs4073-251T>A gen loküsünde A aleli taşıyıcılığı ile istatistiksel anlamlılık sınırına ulaşmamış olsa dahi lökosit sayısı (p=0.094, r=-0.143) ve nötrofil sayısı arasında (p=0.124, r=-0.132) negatif doğrusal ilişki olduğunu saptandı. Bulgularımız, genetik faktörlerin DM ve DNP gelişiminde önemli rol oynadığını, hasta grubumuzda IL-8 rs4073-251T>A gen polimorfizminin DM gelişimi ile ilişkili olmadığını ancak diyabetik bireylerde IL-8 rs4073-251T>A geni AA genotipi varlığının DNP gelişimini engelleyici-azaltıcı etkisi olabileceğini göstermektedir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Ustekinumab or vedolizumab for refractory metastatic Crohn's disease?
    (2024) Kurt, İdris; Tezel, Hüseyin Ahmet
    Metastatic Crohn's disease is a rare skin manifestation of Crohn’s disease. A variety of treatment options are available for this condition. But there is a lack of clarity regarding the treatment of resistant cases. There is ongoing debate as to which agent should be selected (vedolizumab or ustekinumab) in patients that are not responding to anti-tumor necrosis factor agents. This study identifies a unique patient who has developed a disease (metastatic Crohn's disease) under treatment with vedolizumab. Following treatment with ustekinumab, the patient regressed completely. Therefore, we recommend ustekinumab primarily in metastatic Crohn's disease.