Yazar "Koyuncu, Mesut" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Kırıktan önceki son durak: Yaşlıda düşme ve denge kaybının değerlendirilmesi(2017) Koyuncu, Gülay; Tuna, Filiz; Yavuz, Selçuk; Kabayel, Derya Demirbağ; Koyuncu, Mesut; Özdemir, Hande; Süt, NecdetAmaç: Bu çalışmada, denge bozukluğu yakınması olmayan geriatrik nüfusta denge bozukluğu oranları ve düşme riski araştırıldı.Hastalar ve yöntemler: Mayıs 2012 - Eylül 2012 tarihleri arasında kliniğimize başvuran 68 yaşlı katılımcı (24 erkek, 44 kadın; ort. yaş 72.1±5.5 yıl) çalışmaya alındı. Demografik veriler kaydedildi. Katılımcılar genç yaşlı (65-74 yıl) ve yaşlı (75-85 yıl) olmak üzere iki gruba ayrıldı. Statik denge Tandem Romberg ve tek bacak üstünde durma testi ile değerlendirildi. Bireylerin dinamik denge ve yürümeleri zamanlı kalk yürü (ZKY) testi, Berg denge ölçeği (BDÖ), Tinetti (Denge ve Yürüme) testi ve 20 metre yürüme testi ile ölçüldü.Bulgular: Katılımcıların hiçbiri denge kaybı ya da düşme nedeniyle doktora başvurmamıştı. Katılımcıların %41'i BD testine göre orta, %66'sı TT'ye göre orta ve yüksek, %63'ü ZKY testine göre yüksek düşme riskine sahipti. Yaşlıların %34'ü son bir yılda en az bir kez düşmüştü. Kadınlarda denge kaybı daha anlamlı ve düşme sayısı daha fazlaydı (p<0.05). Genç yaşlı grubundaki bireylerin, yaşlı gruptaki bireylere kıyasla ZKY ve TT toplam test değerlendirmeleri denge açısından daha iyi idi.Sonuç: Geriatrik bireylerde denge kaybı sık bir bulgudur ve düşme riski ile ilişkilidir. Geriatrik nüfus ile sık karşılaşan hekimlerin, denge bozukluğundan şikayet etmeyen hastalarında da bu durumu göz önünde bulundurması gerekir. Bu sayede, dengenin değerlendirilmesi ile düşme ve buna bağlı komplikasyonların önüne geçmek için rehabilitasyona fırsat tanınabilirÖğe The last station before fracture: Assessment of falling and loss of balance in elderly(Baycinar Medical Publ-Baycinar Tibbi Yayincilik, 2017) Koyuncu, Gulay; Tuna, Filiz; Yavuz, Selcuk; Kabayel, Derya Demirbak; Koyuncu, Mesut; Ozdemir, Hande; Sut, NecdetObjectives: This study aims to investigate the rate of balance disorders and risk of falling in the geriatric population who do not complain of a balance disorder. Patients and methods: Sixty-eight elderly participants (24 males, 44 females; mean age 72.1 +/- 5.5 years), who were admitted to outpatient clinic between May 2012 and September 2012, were included in the study. Demographic data were recorded. Participants were divided into two age groups as young old (65-74 years) and old (75-85 years). Static balance was evaluated with Sharpened Romberg and the one-legged stance test. The dynamic balance and walking of the individuals were evaluated with Timed Up and Go (TUG) test, Berg Balance Scale (BBS), Tinetti (balance and gait) test (TT), and 20-meter walk test. Results: None of the participants had sought medical help due to loss of balance or falling. According to BBS, 41% of the participants had a moderate risk of falling; 66% had moderate and high risk of falling according to TT; and 63% of them had a high risk of falling according to TUG. Thirty-four percent of elderly had experienced at least one fall over the last year. Loss of balance was more significant in women and number of falls was more (p<0.05). The total evaluation results in TUG and TT for the individuals in the young old group were better than the individuals in the older age group in terms of balance. Conclusion: Loss of balance is a common finding in geriatric individuals and is associated with the risk of falling. Physicians, who frequently encounter with the geriatric population, should take this condition into account even for the patients who do not complain of a balance disorder. Thus, rehabilitation may be an option to prevent the fall and related complications, through the evaluation of balance.Öğe Tip 1 diabetes mellitus tanılı çocuk ve ergenlerde, hastalığın ayak taban basınç değerleri üzerine etkisi(Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2013) Koyuncu, Mesut; Tuna, HakanDiyabetik ayak ülserlerinin en sık artmış plantar basınç bölgelerinde ortaya çıkması nedeniyle, erken dönem basınç artışlarının tespiti önemlidir. Tip 1 diyabetli hastalarda taban basıncının değerlendirilmesine yönelik çalışma sayısı sınırlıdır. Biz çalışmamızda Tip 1 diyabetli hastalarda, taban basınç değişimlerini tespit etmeyi amaçladık. Bu amaçla polikliniğimize başvuran, Tip 1 Diabetes Mellitus tanılı 70 çocuk ve ergen hasta çalışmamıza dahil edildi. Olguların ayak fizik muayeneleri, hastalık öyküleri, çocuk endokrinoloji polikliniğinde yapılan labaratuvar testleri ve tanı konmuş mikrovasküler komplikasyonlar kaydedildi. Hastaların primer bakıcılarının yaşam kaliteleri Kısa Form 36 ile değerlendirildi. Ayak taban basınçları pedobarografi cihazı ile statik (dururken) ve dinamik (yürürken) olarak ile incelendi. Hastalık süresinin artışı, metabolik kontrolün bozuk olması, komplikasyonların ve özellikle nöropatinin eşlik etmesi ile hastaların ön ayak taban basınçlarında artış tespit edildi. Komplikasyon olan hastaların primer bakıcılarının yaşam kalitesi, olmayanlara göre daha kötüydü. Çalışmamızın sonucunda; Tip 1 Diabetes Mellitus hastalarının takiplerinde ayak taban basınç ölçümünün yer almasının ilerde karşılaşılacak ayak sorunları ve özellikle diyabetik ayak riskinin erken tespiti açısından önemli olabileceğini düşünmekteyiz.