Yazar "Kocaaslan, Esra Nur" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 9 / 9
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe 3-6 Yaş Grubu Çocukların Uyku Alışkanlıklarının Belirlenmesi(2016) Bilsel, Ayşegül; Kocaaslan, Esra Nur; Kostak, Melahat Akgün; Mutlu, AyselAmaç: Çalışma 3-6 yaş grubundaki çocukların uyku alışkanlıklarını ve etkileyen faktörleri belirlemekamacıyla yapıldı. Materyal ve Metod: Tanımlayıcı tipteki çalışma bir üniversite hastanesinin çocuk kliniklerinde yatan 3-6 yaş grubunda çocuğa sahip 189 anne ile gerçekleştirildi. Araştırmanın verileri, aile ve çocuğun sosyo-demografik özellikleri ve uyku alışkanlıkları ile ilgili sorulardan oluşan "Anket Formu" ile toplandı. Veriler yüzdelik, ortalama, standart sapma ve ki- kare testi ile analiz edildi. Bulgular: Çocukların yaş ortalaması 4.3±1.0 idi ve %30.7'sinin kronik hastalığı vardı Çocuklar geceleri 9.7±1.4 saat uyuyor, hafta içi 21.9±1.05'da, hafta sonu 22.24±1.06' da yatıyorlardı. Çocukların %42.3'ü kendi başına, %24.3'ü anneyle birlikte yatarak uyuyordu. Çocukların %11.6'sı anneyle aynı yatakta, %10.1'i ise anne-babayla aynı yatakta uyuyordu. Çocukların %37.1'inin uyuma sırasında bir objeye gereksinim duyduğu, bunun %69.5'inin oyuncak ve %14.5'inin anneye dokunma olduğu belirlendi Çocukların %10.6'sı uykuya dalmakta güçlük çekiyor, %29.1'i uyku sırasında yatağını ıslatıyor, %20.6'sı kabus görüyordu. Çocukları az uyuduğunda %49.7'sinde hırçınlık/sinirlilik, %43.4'ünde ağlama görüldüğü anneler tarafından ifade edildi. Çocukların yaşları ile gündüz uyumaları ve uyudukları yer arasında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı (p<0.05). Üç-dört yaşındaki çocuklarda gündüz uyuma ve anne ile aynı odada kendi yatağında uyuma oranı daha fazlaydı. Sonuç: Bu çalışmada, çocukların yatma saatlerinin geç ve uyku sürelerinin az olduğu, çeşitli uyku sorunları yaşadıkları, bir kısmının annebabalarıyla aynı odada ve aynı yatakta yattıkları belirlendiÖğe Astımlı çocuklar için tasarlanan video animasyon eğitiminin astım yönetimi ve yaşam kalitesine etkisi(Trakya Üniversitesi, 2021) Kocaaslan, Esra Nur; Kostak, Melahat AkgünAraştırma; 7-11 yaş astımlı çocukların astım yönetimine yönelik tasarlanan animasyon videosunun semptom kontrolü, inhaler kullanma becerisi ve yaşam kalitelerine etkisini belirlemek amacı ile randomize kontrollü olarak yürütüldü. Araştırma, Ocak 2019 – Şubat 2021 tarihleri arasında yapıldı. Araştırmanın örneklemini, astım tanılı 7-11 yaş 78 çocuk (deney=39; kontrol=39) oluşturdu. Araştırma verileri; Çocuk ve Aile Bilgi Formu, Çocukluk Çağı Astım Kontrol Testi, Çocuklar için Yaşam Kalitesi Ölçeği, İnhaler Kullanma Beceri Değerlendirme Formu, Astım Semptom ve Tedavi İhtiyacı Skorlaması kullanılarak toplandı. Veriler tanımlayıcı analizler, Bağımsız Örneklem t Testi ve Mann Whitney U Testi, Freeman-Halton Fisher's Exact Testi ve Varyans analizi kullanılarak değerlendirildi. İstatistiksel anlamlılık sınır değeri p<0,05 olarak kabul edildi. Animasyon video eğitimi verilen deney grubundaki çocukların kontrol grubundaki çocuklara göre 2. ve 3. izlemde inhaler kullanma becerileri daha iyi bulundu (p<0,001). Deney grubundaki çocukların 3.izleme kadar kullandıkları kurtarıcı ilaç miktarı, geçirdikleri atak sayısı, acil servise başvuru sayısı ve 3. izlemde semptom skor puanları kontrol grubundan anlamlı derecede düşüktü (p<0,05). Deney grubundaki çocukların 3. izlem astım kontrol puanları yüksekti (p<0,01). Deney grubundaki çocukların 3. izlemde yaşam kalitesi toplam ve psikososyal sağlık puan ortalamaları yüksekti (p<0,05). Sonuç olarak, çocukların astım yönetimine yönelik tasarlanan "Astımla Yaşamak" adlı animasyon videosunun, semptom kontrolü, inhaler kullanma becerisi ve yaşam kalitelerine olumlu etkisinin olduğu bulundu. Animasyon eğitim videosunun astımlı çocukların eğitiminde kullanılması önerilmektedir.Öğe Astımlı çocuklarda hastalık yönetimi konusunda verilen eğitimin çocukların yaşam kalitesi ve öz etkililik düzeylerkine etkisi(Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2016) Kocaaslan, Esra Nur; Akgün Kostak, MelahatBu tanımlayıcı, analitik ve yarı deneysel araştırma; astımlı çocuklara hastalığın yönetimi ile ilgili verilen eğitimin çocukların yaşam kalitesi ve öz etkililik düzeylerine etkisi ve etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla planlandı. Araştırma, Şubat – Temmuz 2016 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi, Çocuk Allerji-İmmünoloji Polikliniğinde, 10-18 yaş arasındaki 60 çocuk ile gerçekleştirildi. Veriler “Veri Toplam Formu”, “Astımlı Çocuk Yaşam Kalitesi Ölçeği” ve “Astımlı Çocuk ve Adölesanlar İçin Öz Etkililik Ölçeği” ile toplandı. Verilerin analizinde frekans, ortalama, Spearman Korelasyon analizi, Mann Whitney U testi kullanıldı. Astımlı çocukların yaş ortalaması 11,30±1,79 (10-17), %61,7’ sinin erkek, okul devamsızlığının ortalama 6,43±4,15 (0-18) gün olduğu ve %43,3’ünün kendini diğer çocuklardan farklı hissettiği belirlendi. Çocukların ailesinin %66,7’sinde astım tanısı alan başka bireyin olduğu, ailelerin %75’inde sigara içen bireyin olduğu, %28.3’ünde ise astım tanılı çocuğun yanında sigara içtiği ve çocukların %38,3’ünün sobalı evde yaşadığı ve %45’inin astıma yönelik eğitim aldığı bulundu. Çocukların eğitim öncesi toplam Astımlı Çocuk Yaşam Kalitesi Ölçeği puan ortalaması 104,75±19,62 iken, eğitim sonrası 113,51±18,39, eğitim öncesi toplam Astımlı Çocuk ve Adölesanlar İçin Öz Etkililik Ölçeği puan ortalaması 78,61±13,42 iken, eğitim sonrası 80,93±11,75 bulundu. Çocukların yaşam kalitesi ve öz etkililik düzeylerinin düşük olduğu, eğitim sonrası anlamlı şekilde arttığı belirlendi. Çocukların anne yaşı, kardeş sayısı, evde yaşayan kişi sayısı, aktivite durumu, belirti yaşama sıklığı, ilacını kendi başına kullanabilme durumları yaşam kalitelerini etkiledi. Çocukların sınıfı, astım hastalığına neden olan faktörleri bilme, ilacını kendi başına kullanabilme durumları da öz etkililik düzeylerini etkiledi (p<0,05). Bu sonuçlar doğrultusunda; hemşireler tarafından astımlı çocuklara tanıdan itibaren planlı eğitim verilmesi ve eğitimin sürekliliğinin sağlanması, yaşam kalitesinin ve öz etkililik düzeylerinin arttırılmasında önemlidir.Öğe Effect of chewing gum on the management of chemotherapy-induced oral mucositis in children: Systematic review of experimental studies(Wiley, 2022) Semerci, Remziye; Kocaaslan, Esra NurObjective It was aimed to systematically synthesise the available literature on examining the effect of chewing gum in the management/reduction of chemotherapy-induced oral mucositis in children. Methods The PRISMA was followed for the systematic review. All published studies obtained from the relevant databases were examined while the research question and inclusion and exclusion criteria were considered. The Joanna Briggs Institute (JBI) critical appraisal tools were used to evaluate the quality of the studies. Results A total of five studies met the inclusion criteria: three randomised controlled trials (RCT) and two quasi-experimental studies with a total of 461 paediatric oncology patients were included. Heterogeneity was found across all studies regarding the application of gum chewing and regarding the effectiveness of gum chewing. Two RTCs and one quasi-experimental study reported that gum chewing is not effective to reduce severe oral mucositis, but effective to reduce moderate and mild oral mucositis, and one RTC reported that gum chewing is not effective to reduce oral mucositis. Conclusion Experimental studies particularly randomised controlled trials using rigorous designs, consistent outcome measures, and larger sample sizes are required to determine the efficacy of chewing gum in reducing chemotherapy-induced oral mucositis in paediatric oncology patients. Study was registered in PROSPERO and number was CRD42022328916.Öğe Effect of disease management education on the quality of life and self-efficacy levels of children with asthma(Wiley, 2019) Kocaaslan, Esra Nur; Kostak, Melahat AkgunPurposeThe aim of this study was to determine the effects of disease management education provided to children with asthma on their quality of life and self-efficacy levels. Methods and DesignThe study design was a quasi-experimental design with The One Group Pretest-Posttest design. This study was conducted on 60 children with asthma between 10 and 18 years of age. Data were collected by Information Form, Pediatric Asthma Quality of Life Questionnaire, and Self-Efficacy Scale for Children and Adolescents with Asthma. Children's quality of life and self-efficacy levels were assessed before receiving an individual asthma education intervention and then children were informed with an asthma management education book individually. Two months after the education intervention, the quality of life and self-efficacy levels of the children were re-evaluated. ResultsThe children's quality of life and self-efficacy levels increased significantly after education (p=0.014). Maternal age, number of siblings, number of family members living in the same house, activity status, the frequency of experiencing symptoms, and the ability to use the inhalers on their own affected children quality of life. Child's age, knowledge about factors causing asthma, and ability to use medication on their own affected their self-efficacy (p<0.05). Practice ImplicationsAccording to these results, planned asthma education program and provided continuity of this education by nurses would be effective to improve the quality of life and levels of self-efficacy. Asthma management education for children with asthma by nurses after diagnosis is beneficial for improving the quality of life and levels of self-efficacy.Öğe Effects of Oral Health Care Education on the Severity of Oral Mucositis in Pediatric Oncology Patients(Kare Publ, 2020) Kostak, Melahat Akgun; Semerci, Remziye; Eren, Tuba; Kocaaslan, Esra Nur; Yildiz, FilizOBJECTIVE Oral mucositis is undoubtedly the most common painful complication of cancer treatment, especially chemotherapy and adversely affects the quality of life children. This study aimed to examine the effects of oral health care education on the severity of oral mucositis in pediatric oncology patients. METHODS The semi-experimental and longitudinal study was carried out with 30 children aged eight to 18 years and their mothers in the pediatric oncology clinics at a university hospital. Data were collected with Survey Form, World Health Organization Oral Mucositis Index, and Children's International Mucositis Evaluation Scale. Children and mothers in the intervention group received oral health care education before chemotherapy. Children's oral health was assessed before chemotherapy (0th day) and following chemotherapy 7th, 14th, and 21st days. Data were analyzed with descriptive statistics, Mann-Whitney U test, Friedman Test. RESULTS The socio-demographic characteristics of the children did not affect children's oral mucositis severity. It was determined a significant difference in the severity of oral mucositis between the control and intervention group (p<0.05). Oral mucositis's degree and scores were lower in the intervention groups than the control group on the 7th day of chemotherapy. CONCLUSION The findings obtained in this study suggest that oral health care education is an effective method to reduce the severity of oral mucositis in pediatric oncology patients. It is recommended that oral health care education should be given to children and their parents from the beginning of hospitalization.Öğe Hemşirelerin Çocuk Sevme Düzeyleri ve Çocuk Yetiştirme Tutumları(2017) Kostak, Melahat Akgün; Semerci, Remziye; Kocaaslan, Esra NurBu çalışma çocuk sahibi hemşirelerin çocuk sevme düzeylerini ve çocuk yetiştirme tutumlarını belirlemek amacıyla yapıldı. Tanımlayıcı ve kesitsel nitelikteki çalışma bir üniversite hastanesinde çalışan ve çocuk sahibi olan 65 hemşire ile yürütüldü. Veriler “Anket Formu??, “Barnett Çocuk Sevme Ölçeği” ve “Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutum Ölçeği” ile toplandı. Hemşirelerin çocuk sayıları ile “Barnett Çocuk Sevme Ölçeği?? puanları arasında pozitif, “Aile Hayatı ve Çocuk Yetiştirme Tutum Ölçeği”; “Demokratik Tutum ve Eşitlik Tanıma” ve “Sıkı Disiplin” alt boyut puanları arasında negatif korelasyon vardı (p<0,05). Lisans ve lisansüstü eğitime sahip olan hemşirelerin “Aşırı Koruyuculuk” puan ortalamaları, aile gelir düzeyi iyi olan hemşirelerin “Sıkı Disiplin” puanları daha yüksek bulundu. Çocuk servisinde çalışan hemşirelerin “Barnett Çocuk Sevme Ölçeği?? ve “Aşırı koruyuculuk”, çocuk yetiştirme ve bakımı konusunda bilgi alan hemşirelerin “Aşırı Koruyuculuk” ve “Sıkı Disiplin” alt boyut puan ortalamaları yüksek bulundu. Çocuk servislerinde çalışan ve çocuk sayısı fazla olan hemşirelerin çocuk sevme düzeyleri daha iyi idi. Çocuk servislerinde çalışan, lisans ve üstü eğitime sahip ve çocuk yetiştirme konusunda bilgi alan hemşirelerin çocuk yetiştirme konusunda aşırı koruyucu oldukları; çocuk sayısı az ve geliri iyi düzeyde olan hemşirelerin çocuk yetiştirmede sıkı disiplin tutumlarının daha fazla olduğu bulundu.Öğe Reduction of pain during intravenous cannulation in children: Buzzy application(Kare Publ, 2020) Semerci, Remziye; Kocaaslan, Esra Nur; Kostak, Melahat Akgun; Akin, NefiseObjectives: This study was a randomized, controlled examination of the effect of the Buzzy device (MMJ Labs, LLC, Atlanta, GA, USA) in reducing pain during peripheral intravenous cannulation in children. The device uses a combination of high-frequency vibration and cold to block pain. Methods:The study was conducted with 56 children aged 7-12 years who presented at the pediatric emergency department of Trakya University Health Center for Medical Research and Practice. Data were gathered using a family and child data collection form and the Wong-Baker FACES Pain Rating Scale (Wong-Baker FACES Foundation, Oklahoma City, OK, USA). A vein visualization tool was used in both groups for peripheral intravenous cannulation, and the Buzzy device was also used in the experimental group. The pain of the children was assessed by a nurse and the children. Descriptive statistics, the Wilcoxon t-test, the Mann-Whitney U test, and correlation analysis were used to evaluate the data. The results were evaluated at a 95% confidence interval and p<0.05 was accepted as the level of significance. Results: The mean age of the children was 8.37 +/- 1.96 years and 58.9% were male. The mean pain score provided by the children in the experimental group was 3.40 +/- 3.56 and it was 3.76 +/- 3.06 in the control group. The mean pain score reported by the nurse for the experimental group was 4.53 +/- 3.44 and 3.76 +/- 2.73 for the control group. There was no significant difference between the pain scores reported by the children and the nurse according to group (p<0.05). However, there was a significant difference between the pain scores recorded by the nurse and the children (p=0.034). Conclusion: The Buzzy device was not effective in reducing pain during intravenous cannulation. The level of pain reported by the nurse was higher than that described by the children. It is recommended that training on pain assessment and the use of distraction methods should be provided to nurses working in pediatric emergency departments.Öğe The Relationship between the Care Burden, Anxiety, and Social Support Levels of Mothers of Children with Cancer(Kare Publ, 2021) Kocaaslan, Esra Nur; Akgun Kostak, Melahat; Semerci, Remziye; Cetintas, IsmailOBJECTIVE This descriptive study was conducted to determine the relationship between the care burden, anxiety, and social support levels of the mothers who had children with cancer and affecting factors. METHODS This study was conducted with 43 mothers of children with cancer in a university hospital. Data were collected by the Beck Anxiety Scale, the Zarit Burden Interview (ZBI), and the Multidimensional Scale of Perceived Social Support. RESULTS The mean age of the mothers was 37.46 +/- 9.67 old years and the duration of cancer diagnosis was 10.57 +/- 12.59 months. The primary caregivers of 83.7% of children were their mothers. It was determined that 76.7% of mothers had a change in their social life after their children diagnosis. There was a positive correla-tion between the mothers' Beck Anxiety Scale scores and the ZBI scores (r=0.508; p=0.01). There was a statistically significant difference between the status of changes in mothers social life and Beck Anxiety Scale (t=4,454; p<0.001) and the ZBI scores (t=3.259; p=0.003). The status of mothers receiving support in household chores (t=0.864; p=0.018) affected their mean scores of ZBI scores. CONCLUSION In this study, as the anxiety level of the mothers increased, the burden of care increased, too. Further-more, the level of care burden was higher for the mothers who had no support in the household chores and who had a change in social life after the diagnosis. The anxiety level of mothers who reported changes in social life after diagnosis was also high.
