Yazar "Kahraman, Turhan" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 3 / 3
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Bazı ekmeklik (T. aestivum L.) ve makarnalık (T. durum L. em Thell) buğday çeşitlerinde hasat zamanı ve buna bağlı olarak tohumlarda oluşan durgunluğun (dormansi) belirlenmesi(Trakya Üniversitesi, 2002) Kahraman, Turhan; Şehirali, SezenIV ÖZET Yüksek Lisans Tezi BAZI EKMEKLİK (T.aestivum L.) VE MAKARNALIK (T. durum L. em Theü.) BUĞDAY ÇEŞİTLERİNDE HASAT ZAMANI VE BUNA BAĞLI OLARAK TOHUMLARDA OLUŞAN DURGUNLUĞUN (DORMANSİ) BELİRLENMESİ. Turhan KAHRAMAN T.C Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı Danışman: Prof. Dr. Sezen ŞEHİRALİ Jüri: Prof. Dr. Sezen ŞEHİRALİ Prof. Dr. Temel GENÇTAN Doç. Dr. Levent ARIN Bu araştırma ekmeklik ve makarnalık buğdayda hasat zamanlarının belirlenmesi amacıyla 2000-2001 üretim sezonunda Trakya Tarımsal Araştırma Enstitüsü deneme alanında yapılmıştır. Tesadüf Blokları Deneme Deseninde 4 tekrarlamalı olarak kurulan denemede 6 ekmeklik, (Pehlivan, Kate A-l, Atilla- 12, Prostor, Sana ve Flamura-85 ) ve 2 makarnalık buğday çeşidi ( Çakmak-79, Tunca- 79 ) kullanılmıştır. Deneme sonuçlarına göre; çiçeklenme gün sayısı, tanenin dolum- olgunlaşma süresi, tane verimi, hektolitre ağırlığı, 1000 tane ağırlığı ve 100 tane hacmi yönünden çeşitler önemli derecede farklı bulunmuştur. Kate A-l çıkıştan 161gün sonra çiçeklenerek en erkenci çeşiti oluştururken, Atilla- 12 çıkıştan 179 gün sonra çiçeklenerek en geççi çeşit olmuştur. Tüm çeşitlerin başaklanma ve çiçeklenme tarihleri önceki yıllara göre 3 hafta, hasat zamanı ise 3-4 hafta önce olmuştur. Atilla- 12, Tunca-79 ve Çakmak-79 çeşitleri döllenmeden 25 gün sonra en büyük tane hacmine ulaşırken, diğer çeşitler döllenmeden 35 gün sonrasında en büyük tane hacmine ulaşmıştır. Olgunlaşması geç olan çeşitlerin tane verimleri diğer çeşitlerden daha düşük; tanenin dolumu ile olgunlaşma süresi uzun çeşitlerin tane verimleri daha yüksek olmuştur. Çıkıştan 216 gün sonra (3 Haziran'da) olgunlaşan Kate A-l çeşidi en erken oluma ulaşırken, Atilla- 12 çeşidi çıkıştan 223 gün sonra (10 Haziran'da) olgunlaşarak en geç hasada gelmiştir. Çeşitlerin hasat sonrası durgunluk (dormansi) süresini belirlemek için yapılan labaratuvar çalışmaları sonucunda, çimlenme açısından çeşit x zaman interaksiyonunun önemli olduğu saptanmıştır. Ayrıca çeşitlerin çimlenme oranları arasındaki farkların önemli olduğu belirlenmiştir. Hasadın hemen sonrasında yapılan çimlendirmelerde Kate A-l çeşidinde tohumların çimlenme oranı % 85 'den yüksek olmuş, durgunluk (dormansi) göstermemiştir. Tunca-79 ve Pehlivan çeşitleri en uzun durgunluk (dormansi) süresine (70 gün) sahip olmuştur. Hasat sonrası yapılan çimlendirme denemelerinde tüm çeşitlerin çimlenme oram, ilk hafta en düşük, 1 lhafta sonra ise % 85'in üzerinde gerçekleşmiştir. ANAHTAR SÖZCÜKLER (KELİMELER ): Ekmeklik (T. aestivum L) ve Makarnalık ( T. durum L. em The II.) buğday, hasat zamanı, tohum, tane nemi, 100 tane hacmi, tohum çimlenme oram, durgunluk (dormansi) süresi, durgun (dormant) tohum.Öğe Bazı ekmeklik buğday çeşitlerinde farklı ekim zamanı ve azotlu gübreleme uygulamalarının, tane dolum süresi ve tane dolum oranı ile verim ve kalite unsurlarına etkilerinin belirlenmesi(Trakya Üniversitesi, 2006) Kahraman, Turhan; Gençtan, TemelBu araştırma; 2003-2004 ve 2004-2005 yıllarında Trakya Tarımsal AraştırmaEnstitüsü deneme alanında, Tesadüf Bloklarında Bölünen Bölünmüş ParsellerDeneme Desenine göre dört tekrarlamalı olarak yürütülmüştür. Araştırmada; üçfarklı ekim zamanı; 1. Erken ekim (1-5 Ekim) 2. Normal ekim (20-25 Ekim) ve 3.Geç ekim (10-15 Kasım) ve iki farklı azotlu gübre uygulamasının TrakyaBölgesi'nde yaygın olarak ekilen altı ekmeklik buğday çeşidinde (Pehlivan, Kate A-1, Flamura 85, Tekirdağ, Gelibolu ve Atilla-12) tane dolum süresi ve tane dolumoranı ile verim ve ürün kalitesi üzerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Tane verimi yönünden ekim zamanları arasındaki farklılıklar her iki yılda daönemli bulunmuştur. En yüksek tane verimi normal ekimde elde edilmiş, bunusırayla geç ve erken ekimler izlemiştir. Regresyon analizi sonucu, Trakyabölgesi'nde buğday ekimi için, en uygun ekim zamanı 25-30 Ekim tarihleri arasıbelirlenmiştir.Ekim zamanı ve gübre uygulamalarının incelenen özellikler üzerineetkilerinin yıllara göre farklı olduğu saptanmıştır.Tane dolum oranı ile bin tane ağırlığı arasında olumlu ve önemli bir ilişkibelirlenirken, başakta tane sayısı arasında ise önemli ancak olumsuz bir ilişkisaptanmıştır. Tane dolum süresi ile tane verimi arasında ilk yıl olumlu ve önemli birilişki belirlenirken, ikinci yılda ise olumlu ancak önemsiz bir ilişki saptanmıştır.Başaklanma döneminde uygulanan II. azotlu gübreleme, tane verimi ve bazıverim öğelerini etkilemezken, özellikle kalite unsurlarından tane protein oranı, glutenmiktarı ve sedimantasyonda önemli artışlar sağlamıştır.2006Anahtar Kelimeler: Ekmeklik (T. aestivum L.) buğday, ekim zamanı, azotlugübreleme uygulamaları, tane dolum süresi, tane dolum oranı, tane verimi, verimöğeleri, kalite, kalite unsurları.Öğe Trakya Bölgesinde Ayçiçeği Öncesinde Ön Bitki Tarımının Ayçiçeği Verimine, Uygulanacak Azot Dozuna ve Toprakta Tutulan Su Miktarına Etkisi(Trakya Üniversitesi, 2006) Evci, Göksel; Kaya, Yalçın; Pekcan, Veli; Durak, Sezgin; Kahraman, TurhanTrakya koşullarında, buğday hasadından sonra ayçiçeği ekilinceye kadar olan ara dönemde toprakta yeşil örtü oluşturularak erozyonun önlenmesi ve ot üretilmesi amacıyla, Macar fiği (Vicia pannonica L.) yetiştirilmiştir. Ön bitki fiğ, yeşil ot elde etmek için, ilkbaharda Nisan ayının ikinci yarısı ve Mayıs ayının ilk yarısı olmak üzere iki faklı zamanda biçilmiştir. Baklagil yem bitkisi yetiştirilen bu sistemde ayrıca ayçiçeğine uygulanacak azot miktarını belirlemek amacıyla, alt-alt parsellere 0-5-10-15 kg/da saf azot dozları uygulanmıştır. Yapılan toprak nemi ölçümlerinde, ön bitki toprak nemini azaltmış ve kayıp nem yaz yağışlarıyla karşılanamadığı için, ayçiçeği verimini düşürmüştür. Bu verim düşüklüğü, ön bitkinin hasadı geciktikçe artış göstermiştir. Bu nedenle ön bitki hasat edilmiş parsellerden elde edilen ayçiçeği verimi, sürülü parsellere nazaran daha düşük olmuştur. Yapılan ekonomik analiz sonucuna göre; ön bitkisi olarak yetiştirilen fiğden elde edilen ot geliri; ayçiçeği verim düşüklüğünü karşılamakta ve artı gelir sağlamaktadır. Ayçiçeği parsellerine uygulanan farklı azot dozları neticesinde, azot ile verim arasında önemli bir ilişki bulunmamıştır. Buğday-ayçiçeği münavebe sistemindeki ara dönemde, ayçiçeğinden önce ön bitki yetiştirilmesi durumunda ön bitkilerin erken hasadından sonra ekilen ayçiçeklerinin verimi, geç hasat edilene nazaran daha yüksek olmuştur. Araştırma sonuçlarına göre yapılan kâr-zarar analizi sonucunda, kış dönemi yağış durumu normal olduğunda, Trakya bölgesinde ayçiçeğinden önce ön bitki olarak Macar fiği yetiştirilmesi, kârlı bir yöntem olarak bulunmuştur