Yazar "Kahraman, Seda Nur" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 1 / 1
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Meme kanseri modeli olarak MCF-7 hücre hattında iyot uygulamasının hücre çoğalması üzerine etkisi
    (Trakya Üniversitesi, 2024) Kahraman, Seda Nur; Tabakçıoğlu, Kıymet
    Giriş ve Amaç: Meme kanseri, günümüzde kadınlarda sıklığı ve ölüm oranlarıyla ilk sıradaki kanser türüdür. Cerrahi, radyoterapi, kemoterapi ve akıllı ilaç tedavileri uygulansa da halen alternatif tedavilere ihtiyaç vardır. Artan vakalar, koruyucu olduğu düşünülen takviye besinlerin, vitaminlerin, eser elementlerin ve birtakım bitkisel ürünlerin kullanımını arttırmıştır. İyotlu ürünler de bunlardan bazılarıdır. İyot kullanımı ve meme kanseri insidansındaki arasındaki bağlantı ilk olarak epidemiyolojik çalışmalarda fark edilmiş, ardından hayvan ve hücre çalışmaları ile desteklenmiştir. Çalışmamızda da, MCF-7 meme kanseri hücre hattında, iyot uygulamalarının çoğalma davranışına etkisini belirlemeyi, homeopatik amaçla alınan iyotlu ürünlerin, farkında olunmayan bir tümöre etkisini in vitroda simüle etmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntemler: MCF-7 hücrelerinde değişen dozlarda (1, 2 ve 3 mM) iyot (I2) ve I2+KI uygulamalarıyla, çoğalma davranışı MTT, koloni formasyon, 3D sferoid kültür ve migrasyon deneyleri ile kalitatif olarak incelendi. Hücre çoğalma belirteci olan Ki-67 molekülünün immün floresan boyama ile pozitiflik oranları değerlendirildi. Bulgular: MTT deney sonuçlarına göre, en düşük dozda her iki iyot grubunda canlı hücre sayısında anlamlı bir azalma olmadığı, 2 mM dozda I2'nin, hücre canlılığında 48 saatte %20'lik bir düşüş sağladığı, I2+KI'nin canlı hücre sayısını 24 saatte %85'e, 48 saatte %74'e düşürdüğü belirlendi. En yüksek dozda 24 saatte I2, %61'e, I2+KI, %45'e, 48 saatte I2 %31'e, I2+KI %21'e düşürdü. Migrasyon deneyi ile, yüksek doz iyot gruplarında çizim kenarlarındaki yoğun düzensizleşmeler ölçümlerin sağlıklı yapılmasını engelledi. Analizler değerlendirme dışı bırakıldı. Koloni formasyon deneyi ile 3 mM I2'de canlı kalan hücreler gözlense de koloni oluşumu saptanmadı. Diğer gruplarda koloni formasyon belirlendi. I2+KI'da hücrelerin her üç dozda da kontrol grubuna oranla daha çok koloni oluşturduğu gözlendi. 3D kültürlerde I2'nin 2 mM ve 3 mM dozlarında, I2+KI'nin sadece 3 mM dozunda kontrole kıyasla sferoid alanında anlamlı bir artış görüldü. I2'nin 2 mM ve 3 mM dozlarında ve I2+KI'nın sadece 1 mM dozunda sferoid yoğunluğunda anlamlı değişiklik gözlendi. Ki-67 skorlaması, Ki-67 pozitif boyanan hücrelerin 3 mM I2+KI dışındaki gruplarda aritmetik olarak birbirine yakın olduğu, 3 mM I2+KI'de ise diğer gruplardan %28,5-%8,3 oranında daha düşük pozitiflik gözlenmiştir. Sonuç: I2 ve I2+KI uygulamasının MCF-7 hücrelerinde doza ve süreye bağlı olarak canlılığı azalttığı gösterilmiştir. Migrasyon deneyleri değerlendirme dışı bırakılmıştır. Farklı formlarda uygulanan iyot, koloni oluşturma kabiliyeti üzerine farklı etkiler göstermiştir. Etki, iyot formlarının farklı tutulumunun olabilmesine bağlanmıştır. 3D kültürlerde iyodun hücrelerarası bağlantıları zayıflattığı, bu durumun hücreyi apoptoza sürükleyebileceği ya da hücrenin epitelyal mezenkimal dönüşüm geçirebileceği şeklinde yorumlanmıştır. Ki-67 sağ kalan hücrelerde değerlendirildiğinden, iyot da ileri seviyede hücre kaybına yol açtığından, MCF-7 hücrelerinde, in vitroda Ki-67'nin verimli bir belirteç olmadığını düşünülmüştür. Anahtar kelimeler: MCF-7, Meme Kanseri, İyot, Ki-67, Proliferasyon