Yazar "Dayan, Sergun" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Ayçiçeğinde (Helianthus annuus L.) anter kültürü yolu ile haploid bitki eldesi üzerine araştırmalar(Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2011) Dayan, Sergun; Arda, HayatiBu çalışmada ayçiçeğinin K3R-SN:10/2010 (G1) ve K3R-SN:4/2010 (G2) olarak isimlendirilen iki farklı ıslah hattında, genotip, ışık, NAA, BA, PVP ve kolşisinin anterden androgenesisin uyarılması üzerine etkisi araştırılmıştır. Çalışmalarda MS temel besi yeri kullanılmıştır. İki farklı genotipin anterleri üzerindeki androgenetik tepkilerini test etmek için ışığın iki (sürekli karanlık ve fotoperiyot) farklı uygulaması ve NAA'nın dört (0, 0.5, 1, 2, mg/l), BA'nın dört (0, 0.5, 1, 2, mg/l) farklı konsantrasyonu kombine olarak kullanılmıştır. G1 için en iyi kallus oluşumu fotoperyotta 2 mg/l NAA ve 0.5, 1 veya 2 mg/l BA içeren MS ortamda %100 olmuştur. Karanlıkta ise 2 mg/l NAA ve 1 mg/l BA içeren MS ortamda %100 olarak bulunmuştur. G2 için en iyi kallus oluşumu fotoperyotta 2 mg/l NAA ve 1 mg/l BA içeren MS ortamda %87 olarak bulunmuşken karanlıkta yine aynı ortamda %90 olmuştur. En iyi embriyojenik kallus oluşumu G1 için fotoperyotta 2 mg/l NAA ve 1 mg/l BA içeren MS ortamda %47 iken G2 için yine aynı ortamda ve karanlıkta %43 olmuştur. Her iki genotip için de en çok %10 gibi düşük bir frekansta direk embriyo oluşumu gözlenmiştir. Sonuç olarak genotip, ışık, NAA ve BA'nın ayçiçeği anterlerinden androgenetik cevabın elde edilmesi üzerine etkisinin istatistik olarak önemli olduğu ve aralarında interaktif etkileşim olduğu tespit edilmiştir. Çalışmada elde edilen androgenetik yapıların hiç birinden tam bir bitki elde edilemese de anterlerden elde edilen kallus hücrelerinde hem haploid hem de diploid hücreler tespit edilmiştir. Bu gözlemlere dayanarak gelişen kallusların mikrospor kökenli olduğunu ve ayçiçeğinde etkili bir androgenesis uyartım protokolü geliştirdiğimizi düşünmekteyiz. Çalışmada kullanılan PVP (%0.1, %0.5) 'nin androgenesis veya kalluslardaki kahverengileşme üzerine etkili olmadığı gözlenmiştir. Ayrıca direk anterlere veya kalluslara 3 gün süreyle kolşisin (0.1 ve 0.2 g/l) muamelesi yapılmış fakat bu kalluslardan kromozom sayımı yapılamamıştır.Öğe Conservation status and current distribution of endemic and extinction-prone bellevalia edirnensis özhatay & mathew (asparagaceae)(Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2013) Aytaç, Ayhan; Çolak, Adnan; Arda, Hayati; Güler, Necmettin; Dayan, SergunBu çalışmada, endemik ve tehlike altında olan Bellevalia edirnensis’in mevcut yayılışı, popülasyonlarının son durumu ve habitatını tehdit eden unsurlar araştırılmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda CR kategorisindeki türün habitatında bü-yük problemler (aşırı otlatma, tarımsal faaliyetler, yapılaşma, su ve toprak kirliliği) olduğu gözlenmiştir. Bu problemlere in situ ve ex situ çözüm önerileri sunulmuş ve tartışılmıştır. En kısa sürede etkili bir koruma stratejisi oluşturulmadığı takdirde bu türün yakın zamanda doğada yok olacağı gerçeği öne sürülmüştür.Öğe HISTORY OF in vitro CULTURE STUDIES ON Helianthus annuus L. IN TURKEY(2016) Dayan, SergunDoku kültürü teknikleri, ayçiçeği ıslağı ve germplasm koruması konusunda önemli yaklaşımlar sunmaktadır. Bu derleme, ülkemizde bu alandaki bilimsel birikimi göz önüne sermek ve araştırmacıları ayçiçeği doku kültürü üzerine çalışmaya teşvik etmek için yazılmıştır. Türkiye'deki in vitro ayçiçeği çalışmaları 90'ların ilk yarısında başlamıştır. Günümüzde anter, hipokotil, kotiledon, kotiledon petiyolü, sürgün ucu, olgun ve olgunlaşmamış embriyo, yaprak, petiyol, olgunlaşmamış kotiledon, ve mikrospor gibi farklı eksplantların kullanıldığı birçok ayçiçeği in vitro kültür çalışması yayınlanmıştır. Buna ek olarak, Tükiye'de yapılmış bu çalışmalarda mikrospor kültürü, anter kültürü, embriyo kültürü, büyümenin yavaşlatılması ile depolama, mikroçoğaltım ve Agrobacterium ile gen transferi gibi teknikler kullanılmıştır. Bu araştırmalar Türkiye'deki ayçiçeği üzerine yapılan doku kültürü çalışmaları ile ilgili önemli bir bilgi birikimi oluştursa da henüz istenilen yeterlilikte değildir. Bundan dolayı acil olarak Türkiye için önemli bir tarımsal bitki olan ayçiçeği üzerinde daha fazla in vitro araştırma yapmaya gerek duyulmaktadır. Ayrıca bu çalışmalardan elde edilen bilgilerin tarımsal uygulamalara aktarılması sektörel açıdan gereklidir.Öğe In vitro conservation of critically endangered Dianthus ingoldbyi turrill under slow growth conditions(Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2016) Arda, Hayati; Dayan, Sergun; Kartal, Çiler; Güler, NecmettinThis study was performed in order to micropropagate the critically endangered Balkan endemic Dianthus ingoldbyi and to investigate the anatomical and morphological characteristic of shoots following the slowing down of the growth of in vitro shoots under cold and dark conditions. For this purpose, axillary buds isolated from aseptic seedlings were cultured on Murashige and Skoog (MS) medium including 1mg/L Benzylaminopurine (BAP) and 0.3mg/L Naphthaleneacetic acid (NAA) and a regeneration ratio of 84.8% was obtained. The number of shoots per explant was 5.9 after 30 days from culture initial and the mean shoot length was 3.6cm. These shoots were transferred to MS medium including 0.5mg/L NAA and stored at 4 oC in a refrigerator in total darkness for 1-6 months without subculturing. 58% of shoots survived after 6 months of cold storage conditions. Growth of shoots was significantly slowed down and there was no anatomical or morphological deformation at the end of the experimental period. Shoots transferred to normal conditions from cold storage developed better than the control group. Well rooted plants were acclimatized to outdoor conditions with a survival rate of 48%. In conclusion, the cold storage technique used in this study is suggested as an effective method for in vitro conservation of the critically endangered D. ingoldbyi.Öğe In vitro CONSERVATION OF CRITICALLY ENDANGERED Dianthus ingoldbyi Turrill UNDER SLOW GROWTH CONDITIONS(2016) Güler, Necmettin; Kartal, Çiler; Arda, Hayati; Dayan, SergunBu çalışma kritik biçimde tehlike altındaki Balkan endemiği Dianthus ingoldbyi'nin mikroçoğaltımı ve düşük sıcaklık ve karanlık koşullar altında in vitro sürgünlerin büyümesinin yavaşlatılmasını takiben sürgünlerin anatomik ve morfolojik karakterlerinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla, aseptik fidelerden elde edilen aksillar tomurcuklar 1mg/L Benzilaminopürin (BAP) ve 0,3mg/L Naftalen asetik asit (NAA) içeren Murashige and Skoog (MS) besi yerinde kültüre alınarak %84,8 oranında rejenerasyon elde edilmiştir. Kültürün 30. gününde eksplant başına sürgün oranı 5,9 iken ortalama sürgün uzunluğu 3,6cm olmuştur. Bu sürgünler 0,5mg/L NAA içeren MS besi yerine aktarılarak buzdolabında sürekli karanlık koşullarda ve 4oC sıcaklıkta alt kültüre almaksızın 1-6 ay süresince depolanmıştır. Soğukta depolamanın 6. ayı sonunda sürgünlerin %58'i hayatta kalmıştır. Deneylerin sonunda hayatta kalan sürgünlerin büyümesinin anlamlı düzeyde yavaşladığı, anatomik ve morfolojik açıdan herhangi bir deformasyonun bulunmadığı tespit edilmiştir. Soğukta depolamadan normal koşullara aktarılan sürgünler kontrol grubundan daha iyi gelişmişlerdir. İyice köklenen fidelerin %48'i başarılı biçimde dış koşullara şaşırtılmıştır. Sonuç olarak bu çalışmada kullanılan soğukta depolama tekniğinin kritik tehlikedeki D. ingoldbyi'nin in vitro korunmasında etkili bir metot olduğu öne sürülmektedir.Öğe Tehlike altındaki Bellevalia edirnensis özhatay & mathew’in doku kültürü üzerine araştırmalar(Trakya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 2021) Aydın, Eda; Dayan, SergunBu çalışmada B. edirnensis bitkisinin farklı eksplantları kullanılarak mikroçoğaltım ve tohumlardan çimlenme denemeleri gerçekleştirilmiştir. B. edirnensis tohumlarından yapılan çimlenme denemelerinde hormonsuz MS ortamı kullanılmıştır. Tohumların çimlenmelerinin desteklenmesi için sülfürik asit muamelesiyle skarifikasyon gerçekleştirilmiştir. 0, 10, 20 ve 30 dk olacak şekilde sülfürik asitte bekletilen tohumlarda 1 ay sonunda sırasıyla %0, %10, %46.6 ve %73.3 oranlarında çimlenme meydana gelmiştir. Soğan pul yaprakları kullanılarak kurulan kültür çalışmalarında eksplantlar başlangıç olarak K (hormonsuz), L (2 mg/l BAP + 1 mg/l NAA), M (2 mg/l BAP + 2 mg/l NAA) ve N (4 mg/l BAP + 1 mg/l NAA) içeren MS besin ortamlarına alınmıştır. 12 haftalık kültür sonucunda eksplantlardan kallus oluşumu en fazla %91.1 olarak N grubunda, soğancık oluşum yüzdeleri en fazla %97.3 ile M grubunda, son olarak eksplant başına oluşan soğancık sayısı en fazla 4.9 adet ile N grubunda gözlenmiştir. Oluşan soğancıklar köklenme ve gelişim için MS + 30 g/l sükroz, MS + 60 g/l sükroz, MS + 30 g/l sükroz + 1 mg/l NAA + 1 mg/l BAP ve MS + 60 g/l sükroz + 1 mg/l NAA + 1 mg/l BAP içeren besin ortamlarına aktarılmıştır. 1 ayın sonunda soğan çap artışı en fazla 0.45 cm’den 0.7 cm’ye 1 mg/l NAA + 1 mg/l BAP + 60 g/l sükroz içeren besin ortamında gerçekleşmiştir. Köklenme yüzdesi ve kök boyu %75.8 ve 5.0 cm ile en fazla 30 g/l sükroz içeren hormonsuz besin ortamında meydana gelmiştir. Besin ortamında elde edilen soğancıkların dış ortama alıştırılması işlemi sonucunda %70 oranında başarı sağlanmıştır. Embriyo kültürü için bitkinin olgunlaşmış embriyoları kullanılmıştır. Tohumlar şişirilerek içlerinden çıkarılan embriyolar A (1 mg/l NAA), B (2 mg/l NAA), C (4 mg/l NAA), D (1 mg/l 2,4-D), E (2 mg/l 2,4-D) ve F (4 mg/l 2,4-D) içeren MS ortamlarına alınmıştır. 6 ay süreyle takip edilen embriyolardan yalnızca A ve B ve gruplarında sırasıyla %40 ve %7 oranında kallus gelişimi gözlenmiştir. Oluşan kalluslar 6.ayın sonunda kallus büyüme ortamına (KBO) (4 mg/l kin + 0.5 mg/l NAA) alınarak takipleri sürdürülmüştür. Ancak bu ortamda bulunan kalluslarda herhangi bir rejenerasyon gözlenmemiştir.