Yazar "Ünver, Kağan Volkan" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 3 / 3
  • Küçük Resim
    Öğe
    65 yaş üstü intertrokanterik femur kırığı olan hastalarda tedavi yöntemlerinin postoperatif birinci yılında mortalite ve morbidite yönlerinden karşılaştırılması
    (Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2012) Ünver, Kağan Volkan; Çopuroğlu, Cem
    Bu çalışmanın amacı 65 yaş üzeri intertrokanterik femur kırıklı hastalarda tedavi yöntemlerini mortalite ve morbidite yönünden karşılaştırarak ve laboratuar değerlerinin tedavi gruplarında mortalite ve morbiditeye etkisini araştırarak, hastalara uygulanacak en iyi tedavi yöntemine karar vermekdir. Aralık 2008- Ocak 2012 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde 65 yaş üzerinde olup, intertrokanterik femur kırığı nedeni ile opere edilen 98 hasta incelendi. Retrospektif olarak yaptığımız çalışmada hastaların epikrizleri, laboratuar sonuçları ve poliklinik kartları incelendi. Postoperatif birinci yılını dolduran hastalar telefonla arandı ve hastaların kendilerinden veya aynı evi paylaşan yakınlarından gerekli bilgiler alındı. Kliniğimizce oluşturulan kalça kırıklı hasta takip formu ve Salvti-Wilson kalça fonksiyon değerlendirme formu dolduruldu. Hastalarımızdan 9'una (%9,18) Dinamik Kalça Vidası ile tespit, 57 (%58,16) hastaya Parsiyel Hemiartroplasti, 32 (%32,65) hastaya da Proksimal Femoral Nail-Antirotasyon uygulandığı görüldü. Çalışmaya alınan hastaların 44'ü erkek (%44,9), 54'ü kadındı (%55,1). Hastaların yaş ortalamaları 80,51 idi. Parsiyel Hemiartroplasti grubunda yatalak kalan hasta oranı diğer gruplara göre daha fazla bulundu. Mortalite en fazla Parsiyel Hemiartroplasti grubunda görüldü. Parsiyel Hemiartroplasti grubunda kalsiyum ve total protein değerleri düşük olan hastalarda yoğun bakım ihtiyacı yüksekti. Proksimal Femoral Nail-Antirotasyon grubunda magnezyum, Parsiyel Hemiartroplasti grubunda kalsiyum değerleri düşük olan hastalarda mortalite yüksek olarak bulundu. Parathormon düzeyi yüksek olan Parsiyel Hemiartoplasti grubundaki hastalarda eski aktivite düzeyine ulaşma oranı düşük, komplikasyon oranı yüksekti. Dinamik Kalça Vidası grubunda albumin değeri normal olan hastaların Salvati-Wilson skoru yüksek bulundu. Parsiyel Hemartroplasti grubunda parathormon ve kalsitonin değeri yüksek hastalarda Salvati-Wilson skoru düşüktü.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    HALLUKS VALGUS TEDAVİSİNDE MODİFİYE CHEVRON OSTEOTOMİSİ UYGULAMALARIMIZIN ORTA VE UZUN DÖNEM SONUÇLARI
    (2019) Yılmaz, Barış; Heybeli, Nurettin; Çiftdemir, Mert; Ünver, Kağan Volkan; Özcan, Mert; Çopuroğlu, Cem
    AmaçHalluks valgus nedeniyle modifiye Chevron osteotomisi uyguladığımız olgularımızın orta ve uzun dönem sonuçlarını değerlendirdik.Gereç ve YöntemTakip süreleri 24 aydan uzun-60 aydan kısa olan 37 olgu (%57.8) orta dönem takip olguları (Grup 1) ve takip süresi 60 aydan uzun olanlar 27 olgu (%42.2)(Grup 2) uzun dönem takip olguları olarak belirlendi. Tüm olguların yaş, cinsiyet, taraf ve takip süreleri kaydedildi. Cerrahi öncesi ve son kontrollerinde halluksvalgus açısı ve intermetatarsal açıları ölçüldü. Klinik sonuçlar Amerikan Ortopedik Ayak-Ayak Bileği Derneği Skorları (AOFAS) ile değerlendirildi.BulgularÇalışma 21’i (%32.8) erkek, 43’ü (%67.2) erkek toplam 64 olgu ile yapılmıştır. Yaş ortalaması 47.41±9.80 (21-74) yıldır. Ortalama takip süreleri 53.25±19.18(24-93) aydır. Olguların 34’ünün (%53.1) sağ, 30’unun (%46.9) sol tarafına cerrahi uygulanmıştır. HVA ortalaması Grup 1’de operasyon öncesi 33,11±3,39 ikenoperasyon sonrası 14,59±1,88 ; Grup 2’de ise operasyon öncesi 33,85±3,58 iken operasyon sonrası 14,11±1,91 bulunmuştur. IMA ortalaması Grup 1’de operasyon öncesi 11,43±1,3 iken operasyon sonrası 7,76±1,5; Grup 2’de ise operasyon öncesi 11,7±1,3 iken operasyon sonrası 7,74±1,56 bulunmuştur. Grupların AOFAS değerlendirmeleri için Grup 1 de operasyon öncesi ortalama 50,03±8,09 iken operasyon sonrası 90,35±6,75 bulundu. Buna karşılık Grup 2 de operasyon öncesi 49,78±8,96 iken operasyon sonrası 90,26±6,59 olarak bulundu.SonuçModifiye Chevron osteotomisi uygulanan olguların klinik sonuçlarının hasta memnuniyeti açısından, hem orta hem de uzun dönemde iyi olduğu, hallux valgusdeformitesinin cerrahi tedavisinde uygun olgularda tercih edilebilecek iyi bir cerrahi metod olarak görülmektedir.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Kalçası kırık hastalarda tespit edilen risk faktörlerinin incelenmesi
    (2011) Çopuroğlu, Cem; Ünver, Kağan Volkan; Özcan, Mert; Çiftdemir, Mert; Turan, Fatma Nesrin; Çuporoğlu, Elif
    Amaç: Kalça kırığı, yaşlılarda sık karşılaşılan, önemli bir morbidite ve mortalite nedenidir. Biz bu çalışmada, üniversite hastanemizde tedavi edilen kalça kırıklı hastalarda, eşlik eden risk faktörlerinin analizini yapmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Aralık 2008-Temmuz 2010 tarihleri arasında, kalça kırığı nedeni ile kliniğimizde tedavi edilen 180 hastanın verileri incelendi. Hastaların ameliyat öncesi günlük aktivite düzeyleri, kırık tipi, düşme mekanizması, hastaların mevcut hastalıkları değerlendirildi ve ameliyat öncesi biyokimyasal değerleri ile istatistiksel olarak karşılaştırıldı. Bulgular: Çalışma grubunu, yaş ortalaması 73.9 (24-103) olan 180 hasta (72 erkek, 108 kadın) oluşturdu. Hastaların 118 tanesi intertrokanterik femur kırığı, 54 tanesi femur boyun kırığı ve 8 tanesi subtrokanterik femur kırığı nedeni ile başvurdu. Hastaların 43 (%24) tanesinde kırığa eşlik eden dahili patoloji saptanmazken, 22 tanesinde hipertansiyon, 10 tanesinde kanser, 7 tanesinde kalp rahatsızlığı, 6 tanesinde diyabet ve 75 (%42) tanesinde birden fazla hastalık mevcut idi. Sonuç: Kalça kırıkları sık görülen yaralanmalardır ve yaş ortalaması arttıkça görülme sıklığı artmaktadır. Çoğunlukla bayanlarda ve basit düşmelerle oluşabilen osteoporotik kırıklara dahili problemler de eşlik etmektedir. Kalça kırıklarının neden olduğu morbidite ve mortaliteyi azaltmak için, kırık tedavisi ile birlikte diğer metabolik nedenler kontrol altına alınmalıdır.