Yazar "Özkan, Beytullah" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 6 / 6
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Edirne kemiricileri (Mammalia; Rodentia)(Trakya Üniversitesi, 1987) Özkan, Beytullah; Kurtonur, CengizÖ Z E ît Bu çalışmada 1985-1986 yıllarında Mayıs-Ekim ayları arasında Edirne ilinden yakalanan 205 adet kemirici örneğinin sistematik ta¬ yinleri yapılarak 9 kemirici türünün (Citellus citellus, Dryomys n it e dula. Myomimus roach^. Apodemua flavicollisf Apoâemus s.ylvaticııs. Rattus rattuşf Rattus norvegjcus. Muş muşcülus f Microtus arvalis)y ağırlıkları, dış vücud ve kafatası ölçüleri ile hatitatları ve di¬ ğer biyolojik özellikleri hakkında bilgiler verilmiştir. -1Öğe Farklı Yarasa (Chiroptera) Türlerinin Beyaz Kan Hücresi Sayımı(Trakya Üniversitesi, 2009) Paksuz, Serbülent; Paksuz, Emine Pınar; Özkan, BeytullahIn this study, white blood cell counts and morphological characteristics of peripheral blood cells were determined. Bat specimens were collected from Koyunbaba Cave in Kırklareli Prov. in November 2007. The highest and lowest lymphocyte counts were determined in M. myotis (70.4±12.09) and R. ferrumequinum (53.3±14.83), respectively. When comparing the neutrophil counts of the species, it was seen that the highest value belongs to R. hipposideros (37.75±18.03) and the lowest one belongs to M. capaccinii (17.88±12.50). The highest percantage of monocytes was seen in R. ferrumequinum (12.55±5.77) where as R. hipposideros (7.75±3.89) has the lowest counts. The white blood corpuscle populations have also been compared with other bat studiesÖğe Gökçeada ve Bozcaada adalarının kemiricileri(Trakya Üniversitesi, 1995) Özkan, Beytullah; Kurtonur, CengizÖZET Kuzey Ege'de yeralan Gökçeada ve Bozcaada'ya 1990 - 1992 yıllarında 2 kez yaz, 1 kez sonbahar ve 1 kez de ilkbahar olmak üzere 4 'er kez gidilerek 122 günlük arazi çalışması sonunda toplam 449 adet kemirici örneği toplanmıştır. Gökçeada'da 14 değişik lokaliteden 261 adet kemirici örneği toplanmış ve bu adada 3 familya 'ya (Sciuridae, Muridae, Spalacidae) bağlı, 5 cinse (Sciurus. Apodemus. Rattus. Mus ve Spa lax) ait 7 türün (Sciurus anomalus. Apodemus f lavicollis, Apodemus sylvaticus. Rattus rattus. Rattus norvegicus. Mus macedonicus ve Spa lax leucodon) bulunduğu tespit edilmiştir. Bozcaada'da ise 11 değişik lokaliteden 188 adet kemirici örneği toplanmış ve bu adada da 2 familya'ya (Muridae, Spalacidae) bağlı, 4 cinse (Apodemus, Rattus, Mus ve Spa lax) ait 4 türün (Apodemus sp., Rattus rattus. Mus domesticus ve Spalax leucodon) bulunduğu tespit edilmiştir. Bu türlere ait ekolojik bilgiler de değerlendirilerek adalarda yasayan kemirici türlerine ait örnekler Trakya ve Kuzeybatı Anadolu'dan elde edilen örnekler ile aynı yas grupları arasında morfolojik olarak karsı İstın lmıst ir. Bu karşılaştırma sonunda Gökçeada Sciurus anomalus ile Bozcaada Apodemus ve Spalax örneklerinin Kuzeybatı Anadolu örneklerine benzer olduğu, Gökçeada Apodemus ve Spalax örneklerinin de Trakya örneklerine benzer olduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte her iki adadaki Rattus ve Mus örneklerinin Kuzeybatı Anadolu ve Trakya örneklerine benzer olduğu görülmüştür. Kuzeyden güneye doğru inildiğinde morfolojik özellikleri birbirine karışan A_,_ sylvaticus ile A. f lavicollis örneklerinin tür düzeyindeki teşhisi zorlaşır. Bu nedenle her iki adadaki Apodemus örneklerine morfometrik ve morfolojik indeksler uygulanmış ve bu indekslerin Gökçeada ve Bozcaada Apodemus örneklerinin teşhisinde yetersiz kaldığı görülmüştür. Bunun üzerine Avrupa'da simpatrik olarak bulunan A. sylvaticus ve 2L_ f lavicollis'e ait örneklerin teşhisinde başarıyla kullanılan foreman inkisiv / maksi İla dis sırası uzunluğu (FI/I1-M3) serpilme diyagramı yöntemini adalardaki Apodemus örneklere uygulanmış ve dış morfolojik özelliklerin yardımıyla da örnekler teşhis edilebilmiştir. Bu uygulamanın sonunda Gökçeada'dan elde edilen Apodemus' 1ar m A. f lavicollis ve İL. sylvaticus türlerine ait olduğu fakat Bozcaada Apodemus ' larının Gökçeada Apodemus ' larından tamamen farklı olduğu tespit edilmiştir. Bu yüzden Bozcaada Apodemus 'lan sadece cins düzeyinde teşhis edilebilmiş ve bu örnekler Apodemus sp. olarak verilmiştir.II Gökçeada, Bozcaada, Kuzeybatı Anadolu, Trakya ve Slovenya'ya ait 9 Apodemus populasyonuna ait örnekler üzerine 12 metrik kafatası ölçüsü kullanılarak diskriminant fonksiyon analizi uygulanmıştır. Aynı zamanda kullandığımız ayırma yönteminin geçerliliği kontrol edilmiştir.Bu analizde Gökçeada, Bozcaada, Avrupa ve Kuzeybatı Anadolu Apodemus populasyonlarının birbirleri ile olan yakınlığı, ilişkileri açıklanmıştır. Her iki adadan elde edilen türlerin aynı yas grubu erkek ve dişi örneklerine ait dış vücut ve kafatası ölçüleri tablolar halinde verilmiş ve Spalaxleucodon dışındaki diğer türlerin erkek ve dişileri arasında herhangi bir fark olmadığı görülmüştür. Anahtar Kelimeler : Memeliler, adalar, Gökçeada ve Bozcaada. Türkiye'nin kemirici faunasıÖğe Gökçeada ve Bozcaada kemirici faunası (Mammalia; Rodentia)(1999) Özkan, BeytullahKuzey Ege'de yeralan Gökçeada ve Bozcaada'ya 1990-1992 yıllarında yapılan 122 günlük arazi çalışmaları sonunda toplam 449 adet kemirici örneği toplanmıştır. Gökçeada'da 3 familyaya (Sciuridae, Muridae. Spalacidae) ait 7 tür (Sciurus anomalus, Apodemus flavicollis. Apodemus sylvaticus, Rattus rattus, Rattus norvegicus, Mus macedonicus, Spalax leucodon) ve Bozcaada'da 2 familya'ya (Muridae, Spalacidae) ait 4 tür (Apodemus hermonensis, Rattus rattus. Mus domesticus. Spalax leucodon) kemirici tespit edilmiştir. Bu türlere ait ekolojik bilgiler de değerlendirilerek her iki adada yaşayan kemirici türlerine ait örnekler Trakya ve Kuzeybatı Anadolu'dan daha önce elde edillmiş örnekler ile aynı yaş grupları arasında morfolojik olarak karşılaştırılmıştır. Bu karşılaştırma sonunda Gökçeada Sciurus ile Bozcaada Apodemus ve Spalax örneklerinin Kuzeybatı Anadolu örneklerine benzer olduğu, Gökçeada Apodemus ve Spalax örneklerinin de Trakya örneklerine benzer olduğu ve bununla birlikte her iki adada Rattus ve Mus örneklerinin Kuzeybatı Anadolu ve Trakya örneklerine benzer olduğu görülmüştür. Bu bölgede morfolojik olarak teşhisi zor olan Apodemus örneklerinin tür teşhisi için örneklere foreman inkisiv/maksilla diş sırası uzunluğu (Fl/I M ) serpilme diyagramında regrasyon hattı yöntemi uygulanmıştır. Gökçeda, Bozcaada. Avrupa ve Kuzeybatı Anadolu Apodemus populasyonlarının birbirleri ile ilişkileri açıklamak ve ayırım yönteminin geçerliliğini kanıtlamak amacıyla Apodemus örneklerine diskriminant analiz uygulanmıştır.Öğe Mammals of Gala Lake National Park(2019) Özkan, BeytullahGala Lake National Park (GLNP) consists of terrestrial and aquatic ecosystems covering 6.087 hectares of area in Enez and İpsala district boundaries of Edirne province. Extensive field studies were performed on mammals within the boundaries of GLNP for 26 days from 29 July to 07 November 2016. A total of 44 mammalian species from 16 families within 6 orders were determined in the studied area and an up-to-date inventory of mammals was prepared. Myocastor coypus (coypu) were detected as an invasive species in the region.Öğe Trakya Bölgesi’nde farelerde kültür, seroloji ve moleküler yöntemlerle francisella tularensis varlığının aranması(2014) Gürcan, Şaban; Karadenizli, Aynur; Ünal, Gülizar Yılmaz; Özkan, BeytullahTularemi Türkiye’de 1936 yılından beri bildirilen bir hastalıktır ve etkenin insanlara bulaşmasında farelerin rolü üzerinde durulmaktadır. Ancak bugüne kadar etkenin bulaşmasında farelerin rolü kesin olarak gösterilememiştir. Bu çalışmanın amacı, farelerde Francisella tularensis varlığının kültür, seroloji ve moleküler yöntemlerle araştırılmasıdır. Çalışma için Trakya Bölgesi’nden, daha önce tularemi olgularının bildirildiği dört köy (Edirne-Demirköy, Kırklareli-Kaynarca, Tekirdağ-Muzruplu, Tekirdağ-Sinanlı) seçilmiş ve Aralık 2012 tarihinde bu köylere gidilerek uygun depolar, ahırlar, ambarlar, dere ve kuyu kenarları, yemlikler ve su depoları gibi bölgelere toplam 126 adet canlı fare yakalama kapanları kurulmuştur. Kapanlar bir gece bekletildikten sonra toplanmış ve yakalanan farelerin türleri belirlenmiştir. Canlı olarak yakalanan farelerden anestezi altında kalp kanları alınmış; daha sonra tüm farelerin karaciğer ve dalak dokuları sınıf-2 güvenlik kabini içinde aseptik şartlarda çıkartılmıştır. Bu dokular %5 koyun kanı, %0.1 sistein ve %1 glukoz içeren Francis besiyerlerine ekilmiş; besiyerleri hem normal atmosferde hem de %5 karbondioksit içeren etüvde yedi gün boyunca inkübe edilmiştir. Canlı olarak yakalanıp kanları alınabilen farelerin serumlarında F.tularensis’e özgül antikorlar mikroaglütinasyon testi ile araştırılmıştır. Çalışmada ayrıca, farelerin karaciğer ve dalak dokularından DNA izolasyonu yapılmış ve F.tularensis ISFtu2 genine özgül primerler ve prob kullanılarak gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu (Tularemi RT-PCR; Türkiye Halk Sağlığı Kurumu, Ankara) uygulanmıştır. Çalışmamızda 11’i canlı olmak üzere toplam 19 adet tarla faresi yakalanmış; bunların 10’unun Apodemus flavicollis, yedisinin Mus macedonicus, ikisinin ise Mus musculus türlerine ait olduğu belirlenmiştir. Farelerin karaciğer ve dalak dokularından yapılan kültürlerin hiçbirisinden F.tularensis izole edilememiş; serolojik yöntemin uygulanabildiği 10 fare serumu ise negatif sonuç vermiştir. Buna karşın RT-PCR testi ile, 1936 yılında Türkiye’de ilk tularemi olgularının görüldüğü ve daha sonra başka olgunun bildirilmediği Kaynarca beldesinde yakalanan iki farenin dalak dokusunda pozitiflik tespit edilmiştir. Bunlardan biri canlı olarak yakalanan dişi bir Mus macedonicus, diğeri ise ölü olarak yakalanan erkek bir Apodemus flavicollis’tir. Yapılan kantitatif değerlendirmede, organ başına bakteri sayısı Mus macedonicus için 4 x 103 cfu/dalak, Apodemus flavicollis için 4 x 104 cfu/dalak olarak hesaplanmıştır. Sonuç olarak, bu çalışma ile doğal ortamdaki farelerin tularemi etkenini taşıdıkları Türkiye’de ilk kez gösterilmiş ve 1936 yılından bu yana F.tularensis’in Kaynarca’da varlığını sürdürerek, salgınlar için potansiyel risk oluşturmaya devam ettiği düşünülmüştür.
