Yazar "Özbey, Baykurt" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim
    Öğe
    Deneysel ezilme tipi arter kesisi anastomozlarında doksisiklinin intimal kalınlaşmayı önleyici etkisi
    (Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi, 2006) Özbey, Baykurt; Benlier, Erol
    Bu çalışmada deneysel ezilme tipi yaralanma sonrası anastomoze edilen arterde doksisiklinin intimal kalınlaşmayı önleyici etkisi araştırılmıştır. Çalışmada 42 adet 300-350 g ağırlığında erişkin erkek Wistar-Albino cinsi sıçan kullanılmıştır. Deney için 3 grup oluşturulmuştur. Gruplar sırasıyla; Grup 1 : Kontrol (n=6), Grup 2: Ezilme tipi arter kesisi-anastomoz-tedavisiz (n=18), Grup 3: Ezilme tipi arter kesisi- anastomoz-dosisiklin tedavisi (n=18). Kontrol grubu hariç diğer gruplardaki deneklerin sol karotis kommunis arterlerinde ezilme tipi yaralanma oluşturularak ezilen damar ortasından kesildi ve kesik damar uçları standart mikroanastomoz tekniği ile uç uca sürüre edildi. Ezilme tipi arter yaralanması oluşturulup anastomoz yapılan ve tedavi uygulanan deney grubundaki sıçanlara cerrahi işlemden hemen sonra oral yolla 30 mg/kg/gün dozunda doksisiklin 7 gün süre ile verildi. Histopatolojik inceleme için 1, 7 ve 28. günlerde anastomoz yapılan karotis arterlerinden anastomoz hattının proksimal ve distalinden 0.5 cm uzaklıkta kesilerek 1 cm uzunluğunda arteriyel segment alındı. Arteriyel intimal kalınlaşma histopatolojik olarak incelendi. Histopatolojik sonuçlar Kruskal-Wallis varyans analizi ve Mann Whitney U testleriyle değerlendirildi. 28. günde doksisiklin verilen grupta oluşan intimal kalınlaşmanın tedavi verilmeyen grup ile karşılaştırıldığında anlamlı olarak azaldığım gözlemledik. Sonuç olarak, histopatolojik değerlendirmeler ışığında, oluşturduğumuz deneysel ezilme tipi arter kesişi anastomozu modelinde doksisiklin tedavisinin intimal kalınlaşmayı önleyici etkisinin olduğu kanısına varıldı..
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Lokal nörovasküler ada flebi ile pulpa rekonstrüksiyonu
    (2003) Özbey, Baykurt; Baş, Sedat; Aygıt, A. Cemal; Afşar, Yakup
    Parmak ucu yaralanmaları rekonstrüksiyonunda amaç uzunluğu ve duyu hissini korumak, eklem kontraktürlerini önlemek ve estetik deformiteyi en aza indirmektir. Parmak travmalarında sık rastladığımız pulpa kayıplarında değişik rekonstrüksiyon seçenekleri tarif edilmiştir. Bu seçenekler arasında deri greftleri, lokal ilerletme flepleri, uzak flepler, heterodigital nörovasküler adaflebi, homodigital nörovasküler flepler, ayak başparmak pulpası free flebi yer almaktadır. Bu çalışmada tek seanslı bir ameliyat ile yaralanan parmağın uzunluğu ve tırnak yapısını koruma, açığa çıkmış falanksı örtme ve yeni pulpaya his kazandırmanın yanı sıra, uzun süre immobilizasyon uygulamadan iyileşmenin sağlanması amaçlanmaktadır. Yaralanan parmağın lateral ve dorsal kısımları sağlam kalmışsa, hazırlanacak bir nörovasküler ada flebi ile, geniş pulpa kayıplarının rekonstrüksiyonu yapılabilir. Bu çalışmaya akut travmaya bağlı zon I seviyesini aşan pulpa kaybı olan ve lokal nörovasküler adaflebi ile rekonstrüksiyon yaptığımız yaşları 2-49 arasında değişen (ortalama yaş 18.2), 7 erkek, 2 kadın hasta alındı. Hastalar 6-18 ay (ortalama 13.4 ay) takip edildi. Yapılan değerlendirmelerde pulpanın dolgunluğu, parmağın uzunluğu, falankslar arası eklem hareketleri olağan bulundu. Ağrı 2 hastada ve hipersensitivite l hastada saptandı. İki nokta ayrımı ortalama 6.5 mm saptandı. Bu teknik geniş pulpa kayıplarında yeterli doku ve duyu sağlamasının yanı sıra uzun süreli immobilizasyon gerektirmeden tek seansta uygulanabilir.