Yazar "Çuvadar, Ayşe" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    EDİRNE MERKEZ İLÇEDE YATAKLI TEDAVİ KURUMLARINDA ÇALIŞAN HEKİM VE HEMŞİRELERE YÖNELİK ŞİDDETİN SIKLIĞI VE NEDENLERİ
    (2020) Çuvadar, Ayşe; Ekuklu, Galip
    Amaç: Bu çalışma Edirne Merkez ilçede yataklı tedavi kurumlarında görev yapan hekim ve hemşirelere yönelik şiddetinboyutlarının ve nedenlerinin saptanıp, bu nedenlerin ortadan kaldırılması için öneriler geliştirmek amacı ileplanlanmıştır.Yöntem: Araştırmanın evreni Edirne Merkez İlçedeki Trakya Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi,Edirne Devlet Hastanesi ve bir Özel Hastanede çalışmakta olan 635’i hekim ve 704’ü hemşire ve ebe olmak üzere toplam1339 kişiden oluşmaktadır. Araştırmada çok aşamalı tabakalı örnekleme tekniği kullanılmıştır. Veriler literatürtaramasına dayanılarak oluşturulan 55 soruluk bilgi toplama formu ile toplanmıştır.Bulgular: Araştırmaya katılan sağlık çalışanlarının %73.8’i çalışma yaşamlarının herhangi bir döneminde şiddeteuğramıştır ve bu oran kurumlar arasında önemli farklılıklar göstermemektedir. En çok şiddete uğrayan meslek grubu%85 ile hemşirelerdir. Profesör ve doçentlerin şiddete uğrama oranları öteki çalışanlara göre önemli ölçüde düşük,hemşirelerin şiddete uğrama oranları öteki sağlık çalışanlarına oranla önemli bir biçimde yüksektir. Sağlık çalışanlarıen çok %78.3 sözel şiddete uğramaktadır. Yaşanılan şiddet en çok %44.3 ile hasta yakınları tarafından uygulanmaktadır.Sonuç: Sağlık kuruluşlarında güvenlik önlemleri artırılmalı ve günlük bakılan hasta sayısı sınırlandırılmalı, yasalkoruyuculuğu sağlayacak düzenlemeler olmalı, yazılı ve görsel medyada sağlık çalışanlarını kötüleyen ve şiddeti teşvikeden yayınlar engellenmelidir.
  • Küçük Resim
    Öğe
    Edirne merkez ilçede yataklı tedavi kurumlarında çalışan hekim ve hemşirelere yönelik şiddetin boyutu ve nedenleri Edirne/2013
    (Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2017) Çuvadar, Ayşe; Ekuklu, Galip
    Sağlık kurumlarında şiddet, bütün dünyada küresel bir sorun olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu nedenle son zamanlarda giderek artan bir biçimde ilgi odağı haline gelmiş, konuyla ilgili birçok çalışma yapılmış ve çeşitli politikalar geliştirilmiştir. Sağlık kurumunda şiddet kavramı; bir veya birden fazla sağlık çalışanı, hasta/hasta yakını veya başka şahıslar ile diğer sağlık çalışanları arasında meydana gelen ve fiziksel veya ruhsal olumsuz sonuç yaratan davranışlar olarak tanımlanabilir. Araştırmanın evreni Edirne Merkez İlçedeki Trakya Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi, Edirne Devlet Hastanesi ve bir Özel Hastanede çalışmakta olan 686’sı hekim ve 690’ı hemşire ve ebe olmak üzere toplam 1339 kişiden oluşmaktadır. Araştırmada çok aşamalı tabakalı örnekleme tekniği kullanılarak evren kurumlar, meslekler ve unvanlar alt gruplarına göre 9 tabakaya ayrılmış, katılımcılar her tabakadan basit rastgele örnekleme ile belirlenmiştir. Örnekleme işleminde DSÖ’nün evren oranının bilinmediği durumlarda önerdiği örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu bilgiler ışığında yapılan hesaplamada örnek büyüklüğü 431 olarak bulunmuştur (431/1339= Evrenin % 32.5’i). Veriler literatür taramasına dayanılarak oluşturulan 55 soruluk bilgi toplama formu ile toplanmıştır. Araştırmaya katılan sağlık çalışanlarının 2/3’ü kadındır. Yaklaşık %70’i 20-40 yaşları arasındadır. Katılımcıların yaklaşık % 80’i lisans ve üstü eğitime sahip bireylerdir. Araştırmaya katılan sağlık çalışanlarının % 73.8’i çalışma yaşamlarının herhangi bir döneminde şiddete uğramıştır ve bu oran kurumlar arasında önemli farklılıklar göstermemektedir. En çok şiddete uğrayan meslek grubu % 85 ile hemşirelerdir. Profesör ve doçentlerin şiddete uğrama oranları öteki çalışanlara göre önemli ölçüde düşük, hemşirelerin şiddete uğrama oranları öteki sağlık çalışanlarına oranla önemli bir biçimde yüksektir. Sağlık çalışanları en çok % 78.3 sözel şiddete uğramaktadır. Yaşanılan şiddet en çok % 44.3 ile hasta yakınları tarafından uygulanmaktadır. Araştırmada genel olarak şiddeti etkileyen faktörler; çalışanların yaşı, cinsiyeti, mesleği, eğitim durumu, medeni durumu, çalışma süresi, çalışılan klinik ve çalışma koşulları olarak saptanmıştır. Sağlık kuruluşlarında güvenlik önlemleri artırılmalı ve günlük bakılan hasta sayısı sınırlandırılmalı, yasal koruyuculuğu sağlayacak düzenlemeler olmalı, yazılı ve görsel medyada sağlık çalışanlarını kötüleyen ve şiddeti teşvik eden yayınlar engellenmelidir.