Yazar "Çetintaş, İsmail" seçeneğine göre listele
Listeleniyor 1 - 4 / 4
Sayfa Başına Sonuç
Sıralama seçenekleri
Öğe Çocuk Gözüyle Hemşirelik Bakım Kalitesinin Değerlendirilmesi(2021) Semerci, Remziye; Kostak, Melahat Akgün; Çetintaş, İsmail; Kocaaslan, EsraAmaç: Pediatri hemşirelerinin, çocuklara bireyselleştirilmiş bakım sunabilmesi için çocukların memnuniyetlerini ve hemşirelikbakımını çocuk gözünden değerlendirmesi gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı çocuk gözü ile hemşirelik bakım kalitesinideğerlendirmektir.Yöntem: Tanımlayıcı nitelikteki çalışma, bir üniversite hastanesinde tedavi gören 7-13 yaşındaki 164 çocukla yürütüldü. Veriler‘Tanıtıcı Bilgi Formu’ ve ‘Çocukların Gözü ile Bakım Kalitesinin Değerlendirilmesi Ölçeği’ ile toplandı. Veriler tanımlayıcıistatistikler, Mann-Whitney U testi, Kruskal Wallis H, post hoc Bonferroni testi ve Spearman korelasyon testleriyle analiz edildi.Bulgular: Çocukların yaş ortalaması 10.86±2.24, %59.1’i erkek, %40.2’si genel pediatri kliniklerinde tedavi almakta ve %79.9’ununhastane deneyimi vardı. Çocukların %33.5’inin kronik hastalığı vardı. Hastane deneyimi fazla olan, hematoloji/onkoloji kliniklerindeyatan çocukların toplam ölçek puanları ve ‘Psikososyal bakım’ alt boyut puan ortalamaları istatistiksel olarak daha yüksekti (p<0.05).Kronik hastalığı olan çocukların toplam ölçek puan ve alt boyut puan ortalamaları istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksekti(p<0.05). Çocukların hastaneye yatış sayısı ile toplam ölçek puanları, ‘Psikososyal Bakım’ ve ‘Fiziksel bakım’ alt boyut puanlarıarasında pozitif yönde ilişki bulundu (p<0.05). Çocukların hastane yatış süreleri ile ‘Psikososyal Bakım’ alt boyut puanları arasındapozitif yönde ilişki vardı (p=0.021).Sonuç: Kronik hastalığı olan, hastane deneyimi olan, hastane yatış sayısı ve yatış süresi fazla olan çocuklar hemşirelik bakım kalitesinidaha iyi olarak belirttiler. Bu sonuçlar doğrultusunda hemşirelerin yatıştan itibaren çocuklara klinik, hastalıkları ve tedavileri ile ilgilibilgilendirme yapmaları, fiziksel bakım dışında da çocukların hastanede eğlenceli vakit geçirmeleri için etkinlikler düzenlemeleri veçocukların gereksinimlerini bütüncül değerlendirmeleri önerilebilir.Öğe Diyabetin aileye etkisi ölçeğinin türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışma(Trakya Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, 2019) Çetintaş, İsmail; Akgün Kostak, MelahatBu araştırma Diyabetin Aileye Etkisi Ölçeği’nin Türkçe geçerlik ve güvenirlik çalışmasını yaparak Türk toplumu için Tip 1 diyabetin aile üzerindeki etkisini ölçen spesifik bir ölçüm aracı kazandırmak amacıyla yapıldı. Araştırma Ocak-Haziran 2019 tarihleri arasında Trakya Üniversitesi Sağlık Araştırma ve Uygulama Merkezi Çocuk Endokrinoloji Poliklinik ve Kliniklerinde 6-18 yaşında Tip 1 diyabetli çocuğu olan 121 ebeveyn ile metodolojik olarak yapıldı (n=121). Veriler "Çocuk ve Aile Bilgi Formu" ve "Diyabetin Aileye Etkisi Ölçeği" ile toplandı. Ölçek Katz ve ark. tarafından (2015) 14 madde ve 4 alt boyutta ("Okul", "İş", "Maddi Durum", "İyilik Hali") geliştirilen likert tipte bir ölçektir. Verilerin analizinde, Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA), t testi, Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı, Sınıf İçi Korelasyon Katsayısı (ICC) ve Pearson korelasyon analizi kullanıldı. Diyabetin Aileye Etkisi Ölçeği’nin ileri-geri çeviri yöntemi ile dil geçerliği sağlandı. Uzman görüşleri doğrultusunda hesaplanan Polit ve Beck kapsam geçerlik indekslerinin tümü 0,80 ve üzerinde bulundu. DFA sonucuna göre maddelerin faktör yük değerlerinin 0,47-0,89 arasında değiştiği ve uyum indekslerinden ?²/sd= 1,21, GFI= 0,91, AGFI= 0,86, IFI= 0,97, TLI (NNFI)= 0,97, CFI= 0,97, RMSEA= 0,04, bulundu. Ölçek ve tüm alt boyutlarının test ve tekrar test puan ortalamaları arasında anlamlı fark bulunmazken (p>0,05) puanlar arasında güçlü bir ilişki saptandı (ICC=0,892, p<0,001). Ölçeğin Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı 0,881; madde toplam puan korelasyon değerleri ise 0,34-0,72 arasında bulundu. Sonuç olarak Diyabetin Aileye Etkisi Ölçeği’nin Türk toplumu için geçerli ve güvenilir bir ölçüm aracı olduğu ve ölçeğin Tip 1 diyabetin aile üzerindeki etkisinin belirlenmesi amacıyla yapılacak araştırmalarda kullanılması önerilmektedir.Öğe Onkolojik Sorunu Olan Çocuk ve Ailesinin Yas Süreci ve Psikososyal Bakımı: Geleneksel Derleme(2022) Kostak, Melahat Akgün; Çetintaş, İsmail; Korkmaz, SevalÖZET Kanser tüm dünyada önemli bir halk sağlığı sorunudur. Çocuk- luk çağı kanserlerinde sağkalım oranlarındaki artışa rağmen günümüzde kanser çocuklar için dünyada ikinci, ülkemizde üçüncü ölüm nedenidir. Çocukluk çağı kanserleri aile hastalığı olarak ifade edilmekte ve çocu- ğun kanser tanısı alması ile birlikte tüm aile tedavi ve yas sürecine dahil olmaktadır. Kanser, çocuk ve ailesini fiziksel, sosyal, duygusal, ekono- mik olarak olumsuz etkiler. Hastalığın tedavisindeki gelişmeler sonucu kanserli yaşam süresinin artmas ı, çocuk ve ailenin yas sürecini daha önemli hâle getirmi ştir. Çocuğun kanser tan ısı alması ile birlikte tüm aile üyeleri yas sürecine dâhil olmakta ve bu süreçte, hastalığın yöneti- mini olumsuz etkileyebilecek psikososyal sorunlar s ık görülmektedir. Bununla birlikte geli şimsel özellikleri nedeniyle kanser hastal ığı olan çocukların, erişkin hastalardan daha özel bakıma gereksinimleri vardır. Bu nedenle kanser hastalığı olan çocuk ve ailesinin psikososyal bakımı için kanıt temelli bakım standartları geliştirilmiştir ve bu standartlarda, psikososyal desteğin çocuğun kanser tan ısı almasından hemen sonra başlaması gerektiği vurgulanmaktadır. Çocuk ve ailenin yas sürecine yakından tanıklık eden ba şta hemşireler olmak üzere sa ğlık profesyo- nellerinin, çocuk ve aile üyelerindeki yas tepkilerini tanımaları, yas tep- kilerini etkileyen faktörleri bilmeleri, çocuk ile birlikte ailedeki di ğer bireylerin gereksinimlerini belirlemeleri ve uygun girişimleri planlama- ları önemlidir. Bu makalede, onkolojik sorunu olan çocuk ve ailenin yas süreci ve psikososyal bakımı hakkında bilgilere yer verilmiştir.Öğe The Safety Measures Against Home Accidents of Mothers of 0-6 Age Group Children and Related Factors(2022) Çetintaş, İsmail; Kostak, Melahat Akgün; Cumur, EsraBackground: It is important that nurses who will provide training and counseling to parents with the aim of preventing home accidents know the knowledge and practices of parents to prevent home accidents. Aim: This study was conducted to determine the level of security measures taken by mothers with children in the 0-6 age group against home accidents and related factors. Methods: The study was carried out in a descriptive design with 188 mothers with children aged 0-6 who were registered to the family health center in a province between May 2019 and February 2020 and applied to the center for any reason. The data were collected with “Child and Family Information Form” and “Scale for Mother’s Identification of Safety Measures Against Home Accidents for Children of 0-6 Years Age Group.” Data were analyzed with descriptive statistics, Mann–Whitney U, Kruskal–Wallis, and Bonferroni Post Hoc tests. Results: The “Scale for Mother’s Identification of Safety Measures Against Home Accidents for Children of 0-6 Years Age Group” mean score of the mothers was 75.78 ± 10.73. It was determined that 25% of the children had a home accident in the last month, and the most frequent accidents were falling with a rate of 18.6%. There was a statistically significant difference between mothers’ level of education, their situations of getting education about the home accidents, and their desire to get education about the home accidents, the part of the house where the child often plays, and the mean scores of mothers of the scale (P < .05). Conclusion: As a result, it was determined that the security measures taken by mothers for home accidents were not sufficient. The mothers’ level of education, their situations of getting education about the home accidents and their desire to getting education about the home accidents, and the part of the house where the child often plays affected the safety measures against home accidents taken by the mothers. In line with the results of the research, it is recommended to plan and implement a comprehensive education on home accidents for mothers with 0-6 age group children.
