Yazar "Çamaş, Necdet" seçeneğine göre listele

Listeleniyor 1 - 2 / 2
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Değişik ekim zamanları ve fideleme yönteminin şeker pancarı (Beta vulgaris L.) çeşitleri üzerinde etkileri
    (1999) Çamaş, Necdet; Esendal, Enver
    Bu çalışma; 1991 ve 1992 yıllarında Bafra ekolojik koşullarında, farklı zamanlarda tohum ve fide ile üretimin şeker pancarı çeşitlerinin verimi ve özellikleri üzerine etkilerini araştırmak amacı ile yapılmıştır. Araştırmada, üretim materyallerinden biri olan fidelerin elde edilebilmesi için, kağıt tüplerden oluşan saksılar ve bölgeye tavsiye edilen dört şeker pancarı çeşidi (Eva, Nina. Kawemaja ve Kawepura) kullanılmıştır. Kasalara yerleştirilen silindir biçimindeki tüplerin içleri fide toprağı (%50 çiftlik gübresi, %30 kum, %20 kil) ile doldurulmuştur. Bu tüplerin herbirine elle atılan tohumlardan elde edilen fideler şaşırtma zamanına kadar (4-6 yapraklı) seralarda bulundurulmuştur. Ekim, denemenin ilk yılında nisan ortası ve mayısın başında; ikinci yılında ise mart sonu, nisan ortası ve mayısın başında yapılmıştır. Araştırmanın her iki yılında da erken ekim ve dikimlerde daha yüksek verimin elde edildiği belirlenmiştir. Denemeye alınan çeşitlerden Eva, ilk yılda 8161 kg/da, ikinci yılda ise 7659 kg/da ile en yüksek kök verimini sağlamıştır. Ancak verim bakımından çeşitler arasındaki farklılık sadece 1992 yılında önemli olmuştur. Fideleme ile alınan sonuçlar tohumla üretimden daha üstün bulunmuştur. Tohumla üretime göre fidelemeden 1991 yılında %72, 1992 yılında ise %77 oranlarında verim artışı sağlanmıştır.
  • Küçük Resim Yok
    Öğe
    Kuzey Türkiye şartlarında yetiştirilen aspirin (Carthamus tinctorius L.) tohum verimi, yağ oranı ve yağ asit kompozisyonu
    (2007) Çamaş, Necdet; Çırak, Cüneyt; Esendal, Enver
    Bölgesel bir ürün yetiştirme sistemine dahil edilebilmesi için aspir bitkisinin performansım ölçmek üzere yöresel çevre şartlarında yürütülen çalışmalara ihtiyaç vardır. Bu gaye ile ülkemizin kuzeyinde yer alan beş lokasyonda (Bafra, Ladik, Suluova, Gümüşhacıköy ve Osmancık) Remzibey, Dinçer ve Yenice aspir çeşitleri 2004-2005 yıllarında yetiştirilerek adaptasyon, tohum verimi, verim komponentleri, yağ oram ve yağ asit kompozisyonları belirlenmiştir. Denemeler tesadüf blokları deneme desenine gore üç tekrarlamah olarak tertip edilmiştir. Agronomik gözlemler olarak, tohum verimi, bitki boyu, ilk dal yüksekliği, bitkide dal sayısı, tabla çapı, tablada tohum sayısı, 1000 tohum ağırlığı, yağ oranı ve yağ asit kompozisyonu tespit edilmiştir. Sonuçlara göre, değerlendirilen parametreler çeşide ve lokasyona göre büyük ölçüde değişim göstermiştir. Gümüşhacıköy lokasyonunda yetiştirilen Remzibey çeşidi en yüksek tohum verimi (2482 kg ha"1) ve yağ oranı (% 33) değerlerine ulaşmıştır. Linoleik ve oleik yağ asitleri tüm çeşitler için temel yağ asitleri olarak belirlenmiştir ve yağ asit kompozisyonu çeşitlere ve lokasyonlara göre büyük ölçüde değişim göstermiştir. Bu sonuçlar aspir bitkisinin Kuzey Türkiye şartlarına iyi uyum sağladığına ve bölge için alternatif bir yağlı tohum olabileceğine işaret etmektedir.