Deneysel diyabet modelinde Sitagliptin tedavisinin testis dokusuna etkilerinin araştırılması

Abstract

Sitagliptinin, kan glukoz düzeylerini kontrol altına alarak, diyabet sebebiyle testis dokusunda meydana gelen apoptozisi azaltabileceği ve dolayısıyla hormonal aktiviteyi de düzenleyerek, spermatogenezi olumlu yönde etkileyebileceği öngörüldüğünden dolayı, bu çalışma planlanmıştır. 34 adet Sprague-Dawley cinsi erkek sıçandan; 1.grup: Kontrol grubu (n=10). 2.grup: Diyabet grubu (D); 2 hafta süresince yüksek yağlı diyet sonrası, tek doz 35 mg/kg streptozotosin intraperitoneal verilen grup (n=12). 3.grup: Diyabet + Sitagliptin grubu; 2 hafta süresince yüksek yağlı diyet uygulamasından sonra 35mg/kg STZ’nin tek doz intraperitoneal verildikten sonra, 6 hafta süresince, her gün 10mg/kg sitagliptin intragastrik yoldan verilen grup (n=12) oluşturulmuştur. STZ sonrası kan glukoz düzeylerinin her iki grupta da, kontrol grubuna göre anlamlı olarak yüksek, deney sonunda sitagliptin grubunda ise kan glukoz düzeylerinde diyabet grubuna göre düşük olduğu tespit edilmiştir. Testosteron, FSH ve LH düzeylerinin iki grupta da kontrol grubuna kıyasla düşük bulunduğu, iki grup kendi arasında kıyaslandığında anlamlı bir farkın olmadığı saptanmıştır. Seminifer tübül çapı, bazal membran kalınlıkları ve Johnsen skoru değerleri ile proliferasyon indekslerinin diyabet ve sitagliptin gruplarında, kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşük bulunduğu, her iki grup arasında ise anlamlı fark bulunmadığı tespit edilmiştir. Apoptotik tübül ve hücre indeksleri ile Fas, FasL ve kaspaz 8 bulgularının, kontrol grubuna kıyasla her iki grupta da anlamlı olarak yüksek olduğu, iki grup arasında ise bu değerler açısından herhangi bir fark bulunmadığı belirlenmiştir.

Sonuç olarak, sitagliptinin, hiperglisemiye karşı kan glukoz düzeylerini azalttığı fakat serum testosteron, FSH ve LH seviyelerini, apoptozis ve proliferasyonu etkilemediği saptanmıştır.

This study was planned because it is predicted that sitagliptin can reduce apoptosis in testicular tissue due to diabetes and positively affects spermatogenesis by controlling blood glucose levels and regulating hormonal activity. Thirty four adult male Sprague-Dawley rats were divided into 3 groups; 1. group: Control group(n=10). Group 2: Diabetes group; a single dose of 35mg/kg streptozotocin intraperitoneally for 2 weeks after a high-fat diet(n=12). 3. group: Diabetes + Sitagliptin group; After a high-fat diet for 2 weeks, a single dose of 35mg/kg streptozotocin + 10mg/kg sitagliptin intragastrically every day for 6 weeks(n=12). Blood glucose levels after STZ were found to be significantly higher in both groups compared to the control group, and lower in the post-experimental blood glucose levels in the sitagliptin group compared to the diabetes group. Testosterone,FSH and LH levels were found to be lower in both groups compared to the control group, and there was no significant difference when the two groups were compared. Seminiferous tubule diameter, basement membrane thickness, Johnsen score values, and proliferation index were found to be significantly lower in both groups compared to the control group, but there was no significant difference between the diabetic groups. It was determined that apoptotic tubule and cell indices and Fas, FasL and caspase8 findings were significantly higher in both groups compared to the control group, and there was no difference between the two groups.

In conclusion, it was found that sitagliptin decreased blood glucose levels against hyperglycemia, but did not affect serum testosterone, FSH and LH levels, apoptosis and proliferation.