Zihin engelli çocuklara yaya becerilerinin öğretiminde sanal gerçeklik teknolojisi kullanımının etkililiği
Özet
Yaya becerileri zihin engelli çocukların günlük yaşamlarını bağımsız şekilde
sürdürebilmeleri için önemlidir. Bu çalışmanın amacı, zihin engelli çocuklara yaya
becerilerinin kazandırılması ve sürdürülmesinde sanal gerçeklik uygulamasının
etkililiğini belirlemektir. Ayrıca sanal gerçeklik uygulamasının katılımcıların yaya
becerilerini gerçek ortamlara genellemeleri üzerindeki etkisi de incelenmiştir.
Çalışmada katılımcılar ve annelerinden araştırmanın sonuçlarına ilişkin sosyal
geçerlik verileri toplanmıştır. Çalışmaya 11-15 yaş aralığında üç zihin engelli çocuk
katılmıştır. Çalışmada tek denekli araştırma modellerinden katılımcılar arası yoklama
denemeli çoklu yoklama modeli kullanılmıştır. Tüm katılımcıların yaya becerilerini
öğrendikleri ve öğretim tamamlandıktan 1, 3 ve 5 hafta sonra da öğrendikleri becerileri
sürdürdükleri görülmektedir. Ayrıca tüm katılımcılar öğrendikleri becerileri gerçek
ortama (yaya geçidi ve ışıklı yaya geçidi) genelleyebilmiştir. Katılımcı ve
annelerinden toplanan sosyal geçerlik verileri incelendiğinde ise sanal gerçeklik
uygulamalarıyla öğretimin ilgi çekici ve eğlenceli olduğu buna ek olarak farklı
öğretimsel amaçlar içinde kullanılabileceği görüşü ortaya çıkmıştır. Pedestrian skills are important for children with intellectual disabilities to continue
their daily lives independently. The aim of this study is to determine the effectiveness
of virtual reality in the acquisition and maintenance of pedestrian skills for children
with intellectual disabilities. In addition, the effect of virtual reality on participants
generalizing their pedestrian skills to real environments has also been examined. In the
study, social validity data were collected from the participants and their mothers
regarding the results of the study. Three intellectual disabled children between the ages
of 11 and 15 participated in the study. In the study, a multiple probe design with interparticipant
probe
trial,
which
is
one
of
the
single-subject
research
models,
was
used.
It
is
seen that all participants learned pedestrian skills and continued the skills they
learned one, three and five weeks after the completion of the instruction. In addition,
all participants were able to generalize their skills to the real environment (pedestrian
crossing and illuminated pedestrian crossing). When the social validity data collected
from the participants and their mothers were examined, it was revealed that teaching
with virtual reality applications is interesting and fun, in addition, it can be used for
different educational purposes.
Koleksiyonlar
- Tez Koleksiyonu [2146]