Akrilamid uygulanan HEPG2 hücrelerinde öjenolün hücre canlılığına, oksidatif strese ve ısı şok protein yanıtına etkisi
Özet
Bu çalışmanın amacı, akrilamid uygulanan HepG2 hücrelerinde öjenolün hücre
canlılığına, oksidatif strese ve ısı şok protein yanıtına etkisini araştırmaktır.
HepG2 hücrelerine 24 saat süreyle tek başına ve 10 mM akrilamid ile birlikte öjenol
uygulandı. Hücre canlılığı 3-(4,5- dimetil-2-tiyazolil)-2,5-difenil-2H-tetrazolyum bromür testi
ile ölçüldü. Protein karbonil, hem oksijenaz 1 ve ısı şok proteini 70 düzeyleri western blot
yöntemiyle ölçüldü.
Öjenol, HepG2 hücrelerinde 500 μM ve 1000 μM konsantrasyonlarda hücre canlılığını
anlamlı olarak azalttırken daha düşük konsantrasyonlarda hücre canlılığını anlamlı olarak
değiştirmedi. 10 μM, 25 μM ve 50 μM öjenol HepG2 hücrelerinde 10 mM akrilamide bağlı
sitotoksiteyi anlamlı olarak azalttı. Bundan sonraki deneylerde akrilamide bağlı sitotoksisite
üzerine etkili olduğu gösterilen 10 μM ve 50 μM öjenol konsantrasyonları kullanıldı. 10 μM
ve 50 μM öjenol, HepG2 hücrelerinde protein karbonil ve ısı şok proteini 70 düzeylerini
anlamlı olarak değiştirmezken hem oksijenaz 1 düzeylerini anlamlı olarak arttırdı. 10 mM
akrilamid protein karbonil, hem oksijenaz 1 ve ısı şok proteini 70 düzeylerini anlamlı olarak
arttırdı. 50 μM öjenol, 10 mM akrilamid uygulanan hücrelerde, protein karbonil ve ısı şok
proteini 70 düzeylerinde anlamlı bir azalmaya ve hem oksijenaz 1 düzeylerinde ise anlamlı bir
artışa yol açtı. 10 μM öjenolün ise 10 mM akrilamid uygulanan hücrelerde protein karbonil,
hem oksijenaz 1 ve ısı şok proteini 70 düzeyleri üzerine anlamlı bir etkisi yoktu.
Sonuç olarak çalışmamız, akrilamid uygulanan HepG2 hücrelerinde öjenolün,
özellikle 50 µM konsantrasyonda, hücre canlılığını arttırırken, oksidatif stresi ve ısı şok
protein yanıtını azalttığını gösterdi. The aim of this study is to investigate the effect of eugenol on cell viability, oxidative
stress and heat shock protein response in acrylamide-treated HepG2 cells.
HepG2 cells were treated with eugenol alone and in combination with 10 mM
acrylamide for 24 hours. Cell viability was measured by the 3-(4,5-dimethyl-2-thiazolyl)-2,5diphenyl-2H-tetrazolium
bromide
test. Protein carbonyl, heme oxygenase 1 and heat shock
protein 70 levels were measured by western blot method.
Eugenol significantly reduced cell viability in HepG2 cells at 500 μM and 1000 μM
concentrations, but did not significantly alter cell viability at lower concentrations. 10 μM, 25
μM and 50 μM eugenol significantly reduced 10 mM acrylamide-induced cytotoxicity in
HepG2 cells. In subsequent experiments, eugenol concentrations of 10 μM and 50 μM were
used, which were shown to be effective on acrylamide-induced cytotoxicity. 10 μM and 50
μM eugenol did not significantly change protein carbonyl and heat shock protein 70 levels,
but both increased oxygenase 1 levels significantly in HepG2 cells. 10 mM acrylamide
significantly increased protein carbonyl, heme oxygenase 1 and heat shock protein 70 levels.
50 μM eugenol caused a significant decrease in protein carbonyl and heat shock protein 70
levels and a significant increase in heme oxygenase 1 levels in 10 mM acrylamide-treated
cells. On the other hand, 10 μM eugenol had no significant effect on protein carbonyl, heme
oxygenase 1 and heat shock protein 70 levels in 10 mM acrylamide-treated cells.
In conclusion, our study showed that eugenol, especially at 50 µM concentration,
increased cell viability while reducing oxidative stress and heat shock protein response in
acrylamide-treated HepG2 cells.
Koleksiyonlar
- Tez Koleksiyonu [574]