Okul öncesi dönem kaynaştırma ve bütünleşme öğrencilerinin sosyal kabulüne “arkadaş edinme” programının etkisi
Özet
Bu araştırma, okul öncesi dönemdeki normal gelişim gösteren çocukların
kaynaştırma ve bütünleştirme programına devam eden özel gereksinimli akranlarına
karşı sosyal kabul düzeyleri üzerinde “Arkadaş Edinme” Programının etkili olup
olmadığının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma ön test, son test, kalıcılık
testi, kontrol gruplu deneysel desende planlanmıştır. Araştırma Edirne il merkezinde
bulunan okul öncesi eğitim kurumlarında kaynaştırma sınıflarına devam eden normal
gelişim gösteren 64’ü deney ve 66’sı kontrol grubuna olmak üzere toplam 130 çocuk
ile yürütülmüştür. Araştırmada deney grubundaki çocuklara 6 hafta süresince haftada
3 gün olarak “Arkadaş Edinme” Programı uygulanmıştır. Bu süreç içinde kontrol
grubundaki çocuklar okul öncesi eğitim programlarına devam etmişlerdir.
Araştırmada veri toplama aracı olarak Genel Bilgi Formu, Marmara İlköğretime
Hazır Oluş Ölçeği, Okul Öncesi Kabul Ölçeği ve Anaokulu ve Anasınıfı Davranış
Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi t testi (bağımsız, bağımlı), ANOVA ve
Pearson Korelasyon analizi kullanılarak yapılmıştır.
Araştırma sonuçlarına göre, “Arkadaş Edinme” Programının normal gelişim
gösteren çocuklarda özel gereksinimli akranlarına karşı sosyal kabulün, sosyal
işbirliğinin, sosyal etkileşimin, sosyal bağımsızlığın artmasında, sosyal çekingenliğin
ve kaygının azalmasında etkili olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca araştırmanın
demografik değişkenlerine göre Okul Öncesi Kabul Ölçeği puanları arasında anlamlı
bir farklılık olmadığı belirlenmiştir. This study was carried out to determine whether the “Making Friends”
program was effective on the social acceptance levels of preschool children with
typical developmental needs for their peers with special needs who continue
mainstreaming and inclusion program. The research had an experimental design with
a control group, pretests, posttests and retention tests. The study included 130
preschool children with typical development needs in mainstreaming classes in
educational institutions in Edirne, 64 of whom were in the experimental group and
66 of whom were in the control group. In the current study, “Making Friends”
program was applied to the children in the experimental group as 3 days a week for 6
weeks. In this process, the children in the control group continued their preschool
education program. General Information Form, Marmara School Readiness Scale,
Acceptance Scale for Kindergarten, and Preschool and Kindergarten Behavior Scale
were used as data collection tools. Analyses of the data were done by using t tests
(independent, dependent), ANOVA and Pearson Correlation.
According to the results of the study, it has been determined that “Making
Friends” program has an increasing effect on social acceptance against children with
special needs, social cooperation, social interaction, and social independence levels
of children with typical development needs, and it has a decreasing effect on social
withdrawal and anxiety. In addition, it has been determined that there was no
significant difference in the scores of the Acceptance Scale for Kindergarten with
regard to the demographic variables of the study.
Koleksiyonlar
- Tez Koleksiyonu [2146]