Postmenopozal kadınlarda kemik mineral yoğunluğu, denge, postür ve propriosepsiyon ilişkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Menopoz sonrası kadınlarda yaşın artmasıyla birlikte; kemik mineral yoğunluğunda azalma, denge fonksiyonlarında bozulma, propriosepsiyonda azalma ve postür değişiklikleri ortaya çıkabilir. Bunlar, düşme ve kırıklar için bilinen önemli risk faktörleridir. Amacımız bu faktörlerin birbirleriyle olan ilişkisini değerlendirmektir. Bu sebeple; çalışmaya TÜTF Hastanesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon kliniği osteoporoz polikliniğine başvuran postmenopozal dönemdeki 138 birey dahil edildi. Bireylerin demografik özelliklerinin yanı sıra düşme durumu, egzersiz alışkanlığı, ayak bileği burkulma öyküleri kaydedildi. Olguların dinamik dengeleri Berg denge testi, statik dengeleri ise Tandem Romberg ve tek bacak üstünde durma testi ile değerlendirildi. Zebris CMS-20P-2 cihazı ile bilgisayar ortamında üç boyutlu ultrasonik sistem ile omurga postür analizi yapıldı. Propriosepsiyon için her iki taraf diz ve ayak bileğinden gonyometre yardımıyla eklem pozisyon hissi ölçümü yapıldı. Kemik mineral yoğunluğu ölçümü DXA yöntemi ile lomber omurga ve femurdan yapıldı. Yaş arttıkça denge fonksiyonlarının bozulduğunu, vücut kitle indeksinin arttığını, kemik mineral yoğunluğunun azaldığını belirledik. Lomber vertebralarda T skoru azaldıkça lomber lordoz açısının arttığını, omurga postürü bozuldukça denge fonksiyonlarının azaldığını tespit ettik. Propriosepsiyonun kemik mineral yoğunluğu ve postür üzerinde bir etkisi olmadığını bulduk. Sağ diz propriosepsiyonu haricinde diğer propriosepsiyon ölçümleri ile denge fonksiyonlarının bir ilişkisini bulamadık. Kemik mineral yoğunluğu ile denge arasında anlamlı bir ilişki bulmadık. Çalışma sonucunda; postmenopozal dönemde kadın olgularda düşme ve kırık riski açısından risk oluşturduğu düşünülen denge, postür, propriosepsiyon ve kemik mineral yoğunluğu ölçümlerinin, bağımsız risk faktörleri olduğu göz önüne alınarak, her bir parametrenin bireye özgü değerlendirilmesi önerilir.

With increasing age in postmenopausal women, decrease of bone mineral density and proprioception, impairment of balance and changes of posture may appear. These are the important risk factors for falling and fractures. Our purpose is to evaluate the connections between these factors. So, 138 postmenopausal women who applied to the osteoporosis policlinic TUTF ( Trakya University Medical Faculty) Physical Therapy and Rehabilitation are included in this work. The women’s falling experiences, exercise habits, sprained ankle stories were registered as well as the women’s demographic features. The dynamic balance of the cases were evaluated with Berg balance test; the static balance of the cases were evaluated with Tandem Romberg test and stand on one leg test. Vertebral posture was analysed with the device Zebris CMS-20P-2 and 3D ultrasonic system on computer. The joint position sense was measured from the knee and the ankle with the goniometer for proprioception. The bone mineral density was measured from lumbar vertebrae and femur with the DXA technique. We determined that balance functions were impaired, body mass index increased and bone mineral density decreased with the increasing age. We established that while T score was decreasing, lumbar lordosis angle increased in lumbar vertebras, balance functions decreased as vertebral posture was impaired. We found that there is no effect of proprioception on bone mineral density and posture. We failed to find any connection between balance function and the proprioception measurements except for the right knee proprioception. We failed to find any significant connection between the bone mineral density and balance. As a result, taking into consideration that the measurements of balance, posture, proprioception and bone mineral density which are considered as the risk for the falling and fracture of postmenopausal women, are independent risk factors, each parameter is suggested to be evaluated specific to the individual.